Vlaerdings redenrijck-bergh

[fol. Q2v]

Refereyn.

T'Licht van't klaer Godlijck woort ons waerschout voor de schult,
Welcx een'ge glans met Liefd', deur liefdes born vervult
In ware kennis tucht vast deur't gelovich hopen,
Voor d'overtreding zijt int lyden met gedult
Van sondes tijtsbejagh, wiens pat is vayligh oopen.
Dus aertsche kind'ren die dorst, wilt heylgierich loopen
Tot 'sLevens Beecke, u Help-heer en Vader goet,
Wiens zaligmakent sap om niet u staet te koopen
Deur't weldoen, en beleeft aendachtich met ootmoet.
Siet Reeden Vlaerdings Bruyt, vraecht noodigh tot behoet,
Aensiende Liefd', (Die sijn Kind'ren opqueeckt weldadigh
Sorghvuldigh, (zijnde groot) wat zijn sy daer voor, Doet
Antwoort: Hem schuldigh weer? Hier op lust onversadigh,
Stelt na Schrifturen leer de reeden wel beradigh,
Waer van Tweedracht voor eerst de een'ge stant vermoort:
Dus segh ick voor besluyt der vaerssen nu gestadigh
Danckbaer ghehoorsaemheyt, deur kennis van Gods woort.

'Twoort 'tgeen van aenbegin Godt selve is geweest

Dat u so heylzaem lockt, veur noodigh en gevreest,
Op-queeckt int weldoen van u eeuwigh rijck behouwen:
Siet op wat schult, wat plicht u parsset aldermeest,
Als gy genoodicht wert Godts heerlijckheyt t'aenschouwen.
O Vaderlijck gezin! ô Vaderlantsche trouwen!
Blijft so geschaeckelt veur des Hemels eer en waert.
T'gebreck (gy broosche Mensch) is by 'tverkeerde bouwen
G'lijck Babels hooghte stont vol warring op der Aerdt.
Dit's 'tnoodichst dat voor 'tminst dijns Vaders wert vergaert.
De schult in vreede tot u Even-naesten stichten,
Is u deur't licht des g'loofs den schat geopenbaert,
Die veel verborgen staet met lasterlijck betichten:
Gedenckt voor veertich jaer de droevige gezichten
Van't zwaer verovert pant niet ijdel zy versmoort,
Buycht veurt gedreychde, tooght voort uyt u ziels verplichten
Danckbaer ghehoorsaemheyt, deur kennis van Godts woort.

⁺Siet op het vijfd' gebodt u vanden Heer gestelt

In steenen tafels, dat deur Mose wert vertelt,
Druckt in het binnenst van u zielen met beweegen.
Eert Vader, Moeder, op dat gy lang leeft verselt
Op Aerdt, en dattet u wel gae deur Godes zegen
In't lant daer Godt u vest. Dus is dan 'tmeest gelegen
Gedweegsaemheyt in danck, deur Liefde-gods vereent,

+ Exody 20.

[fol. Q3r]

 

Als Tobyas, Isack, en veel Voor-ouders plegen,

 

Deur 'tg'loof en waerheyts borght hebben g'hoorsaem beweent.

 

De lettelijcke tijt, verwoest, verdampt, versteent

 

Op t'off'ren 'treyn gemoet, haer Ouders tot bevreeden,

 

G'lijck d'Geeliaditsche Maecht. Hier op Christi gemeent

 

Neemt spiegel huydensdaegs, gy Bataviersche steeden,

 

Sal d'ware ijver recht geen waensucht doen vertreden?

 

Gedenckend' op de stem uws Vaders dien gy hoort,

 

Wiens geestes kind'ren zijt ghy: dus voecht by u heden

 

Danckbaer gehoorsaemheyt, deur kennis van Gods Woort.

 

Prince

 

Prince in ootmoet u als kind'ren doch verneert,

 

G'lijck als u Vader Godt selfs 'thooge heeft gekeert.

 

Geen Phariseeus zijt in eygen roem verbeten,

 

Wt levendige Ionst t'sorghvuldig u so leert.

 

Gedenckt in danckbaerheyt u schult; niet zy vergeten

 

V brandent licht, wanneer den Bruyd'gom is gezeten

 

Op't hoogst en heerlijck mael, waer hy u allen noot.

 

De wederschulding mocht by tijts zo zijn gequeten,

 

Welcx kroon vergelding t'al besluyt, en maecket groot.

 

Dus int gevaerlijck dal verwachtende de doot,

 

O kind'ren ziet voor uyt! want als ghy hebt doen blijcken

 

Deur schult u weder-liefd', wat mooghlijck was en bloot,

 

Veur waerheyts suyver beelt, sydy noch maer te g'lijcken

 

Onnutte knechten: dus aent rijck van alle rijcken

 

Biet met geboogen geest u offer van nu voort,

 

V Vader die u Liefd' ansiet. Doet niet bezwijcken

 

Danckbaer gehoorsaemheyt, deur kennis van Gods woort.

Bemint de vvaerheyt. I.S. Kolm.