Vlaerdings redenrijck-bergh

[fol. E3r]

Liedeken.

Op den Toon: Vint men vvel meer elende?

DE Oorsaacke der plaaghen,
Waar door t'Lant in verdriet // sweeft
Is de sond' // van t'ghemeen,
T'welck terstond' // sonder reen,
Godt haat, en sich tot twist went.
Door sonde t'Lant moet draaghen,
T'quaat dat d'onmin om niet // geeft.
T'vreedich bondt // door elck een
In den grond' // wart ghetreen,
So dat twist int ghebiet // sweeft,
Elck een bevleckt // met eygen hovaardye
Siet-men tweedracht begeeren:
T'Ghemeen verweckt // door eergier t'allen tye,
Heeft lust om selfs te heeren.

Sonde tot alder uyren

Gods vreese uyt elcx hart // drijft:
En alsdan // so ontstelt
D'Ghemeen Man // die sich quelt
Met haat, die in hem nijt // baert.
Van Liefd' sietmen elck myden,
Een Lant hier door verwart // blijft,
Elck neemt an // als een helt
(So hy can // ) het gewelt,
En gestadich naar strijt // aart.
Geen vrees van Godt // (daar Liefde door moet coomen)
Siet-men int Lant meer blijcken:
Dies tot een spodt // d'onmin haar brengt in schroomen,
En doet de macht oock wijcken.

Godes vrees te verlaaten,

Oorsaack van de onmin // is,
En onmacht // want men spoort
Dat die t'racht // t'comen voort,
Door hun die Liefd' tot haat // keert:
Maar die Gods vrees anvaaten,
Liefd' houden voor gewin // wis.
Goed' eendracht // hun bekoort,
Selfs de macht // naar Gods woort
Coomt, en al haren smaat // weert

[fol. E3v]

 

Gods vreese goet // als der liefden fonteyne:

 

Baart vreed' in allen weegen,

 

En Liefde voet // de eendracht int ghemeyne,

 

Als oorsaack van Gods zeegen.

 

 

 

Gelijck de Liefd' voorspoedich

 

Door Godes vrees int lant // groeyt,

 

Ja dat sy // naar haar aart

 

Betoont vry // t'sijn gebaart

 

Selfs van God uyt den troon // goet,

 

So moet de eendracht vroedich

 

Macht, minn', die door haar hant // bloeyt,

 

Weesen bly // onbeswaart

 

T'allen ty // die seer waart

 

Het mis-verstant meest hoon // doet:

 

Want geen min kan // sonder Liefd' sijn stantachtich;

 

Geen macht en kan oock duiren,

 

Ten zy die van // Gods vrees gedreeven crachtich

 

Is, die het al kan stuiren.

Prince.

D'oorsprong, Prins, wy bewysen

Vande macht en onmin // t'zijn,
t'Twistich spoor // s'tweedrachts beelt,
Die t'ghehoor // so verdeelt,
Dat Liefd' een haat in daat // schijnt.
Gods vreese waart om prysen,
(Als des wijsheyts begin // fijn)
Is die door // Liefde teelt
Minn', waar voor // niemant heelt
Tgunt dat tot des machts baat // pijnt:
Sulcx dat sy daarom // die door hunne virtuyten
Sijn die macht en min baaren.
Gods vrees met rom' // sietmen Wt Liefden spruyten,
En gheeft het Lant welvaaren.

T'spruyt uyt Liefd'.

Schout nijt altijt.