Vlaanderen. Jaargang 3

[p. 129]

[O vrouwe-leed]

o Vrouwe-leed in liefde ontvange' en leven telen,
dat, dankend om een langen blik, uw wee verge'eet:
hoe brandt geen schaamt', hoe stokt geen traan in mijne kele
om de eigenbaat'ge schamelheid van eigen leed?...
- Want gij en kent geen minne-duur dan stil verduren
dat keere steeds in smart wat wierd in heil bemind,
- gij die, wijl ge om 't gekreun van 't pijn-gebaarde kind
de zorge van uw oore buigt en bang laat duren,
de warme weelde om mij van uw weeke arme windt.

2 Jan. '05.
Karel van de Woestijne.