Vlaanderen. Jaargang 2

[p. 27]

Zie, d'avond blaast....

Zie, d'avond blaast heel licht uit mist'ge kelen!
Blauw-witte dampen streelen koren-aren,
als waar' 't met vingertoppen, die zacht snaren
en met een wonder-stil gebaar staag spelen.

Hoor, tranen druppelen als blanke klanken!
Ik wist niet dat dit al zoo schoon kon worden;
de abeelen staan in rei als witte horden
en dragen 't zomer-gaan in hunne flanken.

Als dons, is rust in d'huizen van de schaamlen,
die 't jeuken voelen hunner moe oog-leden.
O, wie stil luistert hoort de stilte treden
met ingehouden aêm en vrede zaamlen.

Adolf Herckenrath.