Vlaanderen. Jaargang 1

[p. 554]

Morgenlucht.

Het witte wolkenfloers is flauw

Gescheurd en opgeschoven;

Goudbronnen borr'len door het blauw,

De zonne bolt haar boven.

Haar gouden ziele schijverzingt

In wonderwild gewemel...

En de aarde ontschietend, draait ze en dringt

Al hooger in den hemel.

Het wordt al licht, en licht en laai,

De roze richels roosten;

De zonne bolt en elke draai

Verdraait het vlammend oosten.

René de Clercq.