De Vlaamse Gids. Jaargang 81

[p. 19]

Peter Holvoet-Hanssen
Twee schakels
Voorpublicatie uit Dwangbuis van Houdini, Prometheus, Amsterdam

Dwangbuis van Houdini

Olifant verdwenen aan boord van het spookschip Budapest -

Ravage in de kajuit van de kapitein. Zijn deur staat op een kier.
Zelfs de waterratten vreten niet wat hij weer heeft uitgescheten.
Bootsman hunkerde als een galeiboef naar liefde of een mangat
en hing zich op aan een ketting. ‘Zorgen baren mij niet meer.’

Kist overboord. Erin Houdini, drinkt Martini in ademnood.

Uit zijn dagboek: ‘31 oktober. Zit hier al anderhalf uur geboeid
onder water. Waar ben ik, op welke grond? New York? London?
In Melbourne vond ik een lijk op de bodem. Er wordt geklopt.
Buikvliesontsteking. Beatrice wacht... Maar waar is de sleutel?’

Escape artist punched in the stomach by a young man -

[p. 20]

Roza en de maan

De maan is een jongen en toch lief
hij kijkt onder de wolken
maar ik slaap onder de lakens.

Hij zingt op een onmogelijk uur:
‘Niets zijn de sterren, niets is de maan
sterren moeten slapen gaan
en wassen maar moet Jantje Maan.’

Hij mangelt met hoge stem:
‘Kirk, je bent geen adonis die nog in
het centrum denkt te staan.
Spock, je roestig sterrenschip
vertrekt nergens om 25 uur
naar de maan van Manakoora.’

Uilskuikens en konijnen
start de melkboerenhondenhaarraket
stoof het varken met de langste snuit
want de maan is in de wolken, ligt
te slapen in mijn rozenbed.

[p. 21]

Baldakijn
uit Strombolicchio

Voor Grant Hart

Siciliano. De korsten scheuren.
Ik hoor je zingen. Je vuurt het water aan met je capriccio.
Vuur door het water, vuur door de lucht.

Dans de tarantella aan de rand van de poëtica.
Oogst want niets staat vast.
Alles wordt vloeibaar.

Ik doe buskruit in je kroes. Wij zijn boekaniers van goede sier.
Temperen niet voor de zwart geblakerde.
Dit vuur woedt in alle talen.

Yo soy capitán. Bedaar, jij bent admiraal.