De Vlaamse Gids. Jaargang 38

[p. 724]

Buiten tijd en wereld
(Wenn nur ein Traum. - II)
door Anthonie Donker

Niet zeker dat wij hier bestaan!
Door welke stilte heen bereiken
w'uit die begoocheling vandaan
dan ooit onloochenbare rijken?

Geen tijd, geen afstand en geen reis,
geen toegang en geen ogenblik,
een wereld zonder hoe of wijs,
maar ontoegankelijk voor het ik.

dat ik, dat ik één ogenblik.
één tel ten hoogste ontkomen kan.
maar oogwenk is nog van het ik
en ligt in zijn fatale ban.

Het is geen stijgen en geen dalen.
het is op onbenoembre trant
een overgaan - wéér die fatale
taalgrenzen - naar een overkant.

Het is een elders en een anders,
het is het grenzeloze zijn
waarin geen dingen meer elkanders
tegenspraak en ontkenning zijn.

Maar hoe daartoe zich te ontdoen
van elke grens, van alle taal,
van hier en ginds, van nu en toen,
en leven op een andre schaal,

een opgaan in het een en al,
verening van muziek en taal?
Maar ach, daarin vervluchtigt al
de laatste ijle ademhaal.