De Vlaamse Gids. Jaargang 36

Gestorven roos

Verklaar mijn heimwee, zoetelief...
Ik zie een milde wijnfles lonken
en weet uw weelde aan mij geklonken.
Maar waar 's de roos, mijn zoetelief?

Is 't om de roos dat ik nu ween?
De knop sprong open zonbedropen,
liet mij een wonderbloem verhopen.
Toen stierf de roos bladloos, alleen.

O wonderlichte rozenvrouw!
Als donkre wijn verdiept uw blozen,
uw ogen vonken, vuurge rozen...
Vergeet de roos waarom ik rouw.

Marc. DECORTE