De Vlaamse Gids. Jaargang 36

Zonsondergang

Ik liep boven het aangezicht der zee
op toppen waar de wind stond saamgebald
en hield mijn ogen aan de einder vast
die licht dronk uit het lichaam van de zon.

En in mijn hoofd begon een zwarte angst,
een vraag die niet meer uit te spreken was
en die zich met mijn leven voortbewoog
door de woestijn van dit verlaten uur.

Ik keerde om en wendde naar de nacht
mijn oogopslag. In lange strepen vuur
zag ik het raadsel van mijn vraag herhaald
en tot volkomen nietigheid verbleken.

M. MOK