De Vlaamse Gids. Jaargang 34



[pagina 231]
De werkelijke mens... voor Lode Baekelmans Daar ergens in 't verleden hangt een lied te dromen waarvan de zin getaand maar toch gebléven is en dat doorheen de eeuwen nog tot ons vermag te komen omdat het hard als brons en teer als lenteadem is. Het is met zachte kracht soms in een hart gedreven en heeft daar heel zijn rijke wasdom uitgebot... Die niet hebben geleefd en steeds gelukkig bleven ontgingen de genade van dit schoon gebod... Maar 't is een weldaad ergens één te weten die diep in zich de klanken overnam en smeedde woord aan woord de brede keten en liet het lied weer groeien tot een vlam, die langs 't arduin der harten óp gingen stijgen en van haar gloed een wedergloed verwon... De mens, die d' overvolheid van zijn hart niet kon doen zwijgen en grifte 't brandend teken van de liefde langs de horizon, hij reikte onbewust, ver over zee en luchten, ver over vastë en ook ongeweten grens, naar 't zaad van liefde, dat de harten moest bevruchten, volgens de droom van Christus, deze werkelijke méns... Eugenie BOEYE