De Vlaamse Gids. Jaargang 33

[p. 588]

[Gedichten]

Herfstbosch

Voor Odette Govaer.

Nu is het herfst, dit is mijn rijk domein.
Tusschen de beuken van het statig bosch
vallen de gele blaren zacht op 't mos
als ritselende klanken van 't refrein.

De stralen van den laten zonneschijn
trekken de nevels van de aarde los.
Ginds kleuren eiken heel den einder ros
als een gerafeld en vergaan gordijn.

Naar deze rust en stilte zocht mijn hart.
Hier kan ik leven zonder vrees en pijn,
vergeten al de wanhoop en de smart,
weer als een kind volmaakt gelukkig zijn.
O onrust van mijn rustelooze hart,
't leven is kort, ook in een rijk domein.

Boschvoorde, 17 October '45.

Het late leven

Loopen over open wegen,
slapen in het warme duin,
zwemmen in de grauwe golven,
droomen in een stillen tuin;

verzen lezen in den schemer,
luistren naar een merelslag,
denken aan een oude liefde
met een troosteloozen lach,

dat is wat mij rest in 't leven
na een hopeloozen strijd,
en het mijmren over verzen
in den donkren nacht verbeid.

G.H. 'S-GRAVESANDE