De Vlaamse Gids. Jaargang 32

[p. 281]

De scheepsramp van ‘Het Liefdelied’

Er hangen wolken zwart te dreigen.
Mijn lief, de touwen braken af.
We zullen weldra noodweer krijgen
Met vele lijken zonder graf.

Het bliksemt en mijn handen bloeden
En alle planken blijken rot.
Je bidt dat God ons zou behoeden?
Wat geven goden om ons lot.

Zing liever als de zeemeerminnen,
Die wachten op een schelpenbed.
Er groeien je misschien nog vinnen
En 'k weet tenminste jou gered.

Laat mij maar naar de diepten draaien
En dromen van Pinocchio.
Ons ‘Liefdelied’ gaat naar de haaien
En 't leven speelt Capriccio.

Herman VAN SNICK