De Vlaamsche Gids. Jaargang 30



[pagina 559]
[Gedichten] Die verkeerde schepping Je hebt, o God, de vele meisjes te mooi geschapen voor je tuin, opdat ik bloei als edelweis je op berg ontloken aan je kruin. Je hebt je hof te vol van bloemen, je hoofd te veel bij 't werk gezet, dat ik, o God, maar hang te zoemen en op mijn einddeel niet meer let. En was je wonder dan zoo stichtend, zoo vol geheim, zoo vol van schijn, dat ik, helaas, me niet meer zwichtend je tuin betrad - je bloemfontein -? Of weet je niet dat zoo erbarmlijk je tuin vertrapt wordt als het kruid? Natuurlijk, trok je - o zoo schandlijk - er al je mooiste bloempjes uit!...
Zondagavond Een Zondagavond, Winter en mijn boeken, en heel alleen met regen aan het raam. Ik wou geluk alleen in mij nog zoeken, - ik ben voor niemand ergens erfgenaam - Alleen maar in mezelf te moeten leven, hoewel ik weet dat ik het al ontbeer, is dit het lot door God mij ingegeven? En harder slaat het leven na verweer! Ik zie geen einder die zal openklaren, alleen den regen en een ring van mist. En rondom mij of zich nu allen scharen die ik heb nagejaagd en steeds gemist. Moet ik in deze kilte nu verscheiden? Is dit het einde van een drukke jacht? Nog wil ik roekeloos en koppig lijden, maar dieper is het of er Iemand wacht. Remi BOECKAERT