De Vlaamsche Gids. Jaargang 30

[p. 548]

[Gedichten]

Terreur

O zielsterreur in deze huizen.
Elke begonnen vlucht valt weer in gruizen,
zoodra zij zich verheft naar de paleizen,
die loodrecht zweven boven dak en deur.

Iedere schreeuw maakt weer een scheur
in de voorzichtig opgebouwde mazen
der droomen, die ons samenlazen
buiten de poort, over de muur.

Mimicry

Ik laat de avond sterven
tot ook de kamer dood is.
Uw beeld, dat levensgroot is,
vindt zijn verloren verve.
Een angst, die in mij groot is,
omdat de ander snood is,
gaat liggen als een vijver.
Als hij mij aan komt randen
zal ik onder zijn handen
alleen nog overblijven
als dit onwederstreven
water, waarin niets staat,
dan voor mijn oogen uw gelaat.

Gerrit ACHTERBERG

Uit: ‘Asyl’, te verschijnen bij D.A. Daamen's U.M., Den Haag.