De Vlaamsche Gids. Jaargang 30

[p. 206]

[Gedichten]

Ars Poetica

De bergen en de boomen, stroomen en de maan,
De zee, de zon, om van de sterren niet te spreken,
Ze slapen er niet van dat zij nog in het teeken
Van een of andre school in ‘isme’ niet en staan.

Pegasus moet men eerst zijn paardepooten breken
Om vlugger op zijn wiek Olympos op te gaan;
En laat ons in den neus der Muze een ringje steken,
Zoo wordt zij goed geleid. Of zweeft zij best vooraan?

Nog gister kocht men brood, gedeegd uit 'k weet niet wat.
Ik houd het bij het tarwebrood dat vader at.
Doch laat ons over 't water en den wijn niet twisten.

Elk blijve bij zijn leest. Eenieder is toch vrij.
Doch 'k ken er die met al hun kunstemakerij
De nagels smeden voor hun eigen, enge, kisten.

Irrequietum

Omdat gij altoos meer zult vragen, van de bloemen,
Dan enkel bloem te zijn en stil onder de zon
Omdat gij nooit uw naam in liefde hoordet noemen
Zonder geheime siddering dat het niet kon...

Omdat gij liever steeds de bijen zaagt aan 't zoemen
Dan honing drinken; en de frischheid van de bron
Uw leên slechts koelde om dieper te verdoemen
Een ziel waarrond het lijf slechts snerpend garen spon...

Omdat... En toch werd rond uw grenzeloos begeeren
Door vriendschap en door liefde een heerlijkheid gebouwd
Waarboven bonte vogels van het vurig leven veêren...

En toch stapt ge in den storm, en toch jaagt gij de hinde
Waarvan geen enkel jager ook maar het spoor kon vinden,
Omdat, sinds de eerste dwaling, gij u zelve steeds mistrouwt.

Firmin VAN HECKE