De Vlaamsche Gids. Jaargang 27

[p. 459]

[Drie gedichten]

Pour la grande desillusion

Uw beeld
staat als een schim
tegen den witten muur
van m'n ziel.

Een toorts
van liefde slaat z'n vuur
flikkrend omhoog
in wijden boog.

Ik speel
een stil menuet
op een groote guitaar
terwijl op het dansparket
van m'n hart
de liefde danst
in kringen van smart.

Uw beeld
staat als een vlam
tegen den witten muur
van m'n ziel

En ik speel gram
voort
het melancholisch lied
van verdriet
omdat m'n bêe
niet werd aanhoord.

[p. 460]

De moordenaar

Z'n hart sloeg het dinner van twaalf uur,
- in den haard van z'n ziel laaide het vuur -
een na een schoven de genoodigden binnen:
‘Nijd, liefde, spot en melancholie.’

‘Kom, riep hij met glazigen mond waarvan
de raastigheid droop, het dinner gaat beginnen.’

En wijl de gasten dronken den wijn zijner drift
en aten den cariaar van z'n wellust,
vocht hij tusschen palmen
met de schim van den vermoorden man.

Hij bloedde uit z'n oogen,
en toen de muziek een zigeunermelodie begon,
weende hij bij het gelaat van z'n nooit geboren kind.

[p. 461]

Drie snikken

Je haren
waren
het bloeiende koren van m'n liefde.

Bloem
plette ik tusschen mijne verwachtende lippen.

Je at
het voedsel der sterkte
uit m'n mond...

PAUL ORTEGAT.