De Vlaamsche Gids. Jaargang 27

[p. 261]

‘Wake in den nacht’

Aan Issa...

De zon bracht mij haar verlangen,
de wind haar lach en levenslust.
't Water droeg haar blijde zangen;
na dien dag kwam 'k niemeer tot rust.

'k Zie ze nog met donkre haren
lachend meerennen met den wind.
Hoe kon ik 't hart dan bedaren,
't hart dat steeds nieuwe snaren bindt?

Nu bangt lang, lang een torenklok;
d'avondlamp licht mijn liefdelied.
Waarom voelt 't hart een zachten wrok,
wijl z'in mijn lichtend oogen ziet?

Z'is diep in mijn hart geboren,
ze heeft fel in mijn vleesch gebrand.
Werelden heb 'k sinds verloren;
ik wandel verder aan haar hand.

28/12/38.

ERIK DE ZWETH.