De Vlaamsche Gids. Jaargang 27

[p. 260]

Het antwoord

Ik vroeg het antwoord aan het kind:
Het speelde zorgeloos in 't zand,
Nam mij plots, lachend bij de hand
En liep het duin op, in den wind.
Zijn oogen waren diep en klaar,
Maar 't antwoord zocht ik vruchtloos daar.

Ik vroeg het antwoord aan de vrouw:
Er gleed een glimlach om haar mond
Terwijl ze vlecht en kleed ontbond.
Haar schoot was grondloos, warm en zacht,
'k Vergat er zalig zorg en rouw,
Maar 't antwoord heeft ze niet gebracht.

'k Vroeg 't antwoord dan aan zee en woud,
Aan bloem en vogel, berg en dal,
Aan 't lentegroen en 't herfstgoud,
Aan zon en ster, heel 't weidsch heelal,
Maar geen van allen had gehoord
't Rust-brengend, 't ziel-vervullend woord.

Nog speur ik op het aangezicht
Van al wat is, naar 't zoet bericht,
Naar taal of teeken, wenk of woord,
Waar 't hart zichzelf in kent of hoort,
En niets blijft, dan, na lang gemis
't Geluk dat onuitspreeklijk is.

FRANS DE WILDE.