De Vlaamsche Gids. Jaargang 25

[p. 509]

Droef Dagboek

In Memoriam Charlotte.

I.
Eenzaamheid

Nacht, en de wind aan het raam,

En een mensch, wakend, in nood,

En een brekende kreet om leven,

En één enkle verwachting: de dood.

II.
Vluchten

Ach kon ik ver, alleen in een woud zijn,
Al 't kwellende vergeten zijn:
De zure zorgen,
De dag van morgen,
Het durend verdriet
Om wat ik immer was... of niet,
Om een sloopend, onafwendbaar leed!
Er is niemand die weet
Hoe zwaar dit mij drukt,
Hoe innerlijk gebogen, gebukt
Ik zit en wacht en maar verder leef
En in een zeldzaam oogenblik weef
Wat droom en verlangen door elkaar.
Ach kon ik maar
Leven met de dieren, het woud en den wind,
Ik werd weer zorgenvrij en vroolijk als een kind.

[p. 510]

III.
Lenteregen

Eenzaam loop ik door den lenteregen:
Striemend en kil
Uit een zonloozen hemel vol wolken,
Zonder zin, zonder wil
Valt hij op velden en wegen.
Verdronken ligt het laag, wijd-open land,
Maar aan den waterigen rand
Der kim openen zich kolken
Van groeiend licht;
Niet op mijn aangezicht,
Niet in mijn hart.

FRANS DE WILDE.