De Vlaamsche Gids. Jaargang 25

[p. 83]

Strandzicht bij Avond

De zee komt óp, kaatst spiegelend den gloed
des avonds die nu laait in effen luchten,
tot donkerend de laatste glimpen vluchten
en de eerste ster, - is 't Venus?, - ons begroet.

De wisselende golfslag van den vloed
breekt in aanbruisend en afwijkend zuchten.
Het strand loopt leeg. Al wie de koelte duchten
spoeden zich heen, - een lange, bonte stoet.

De nacht valt in. Maar daar van lieverlede
meer sterren rijzen en de maan nog wast,
blijft 't duister ook, gelijk een web, doorschijnend.

En in de verte, op het water deinend,
verglijden vage lichten aan den mast
van schepen onderweg naar vreemde reeden...

FRITZ FRANCKEN.