De Vlaamsche Gids. Jaargang 20

[p. 548]

[Twee gedichten]

Avondliedje

Ik heb de schemering niet zien komen:
ik peinsde maar aan u.
Ik heb het duister niet zien komen
en avond is het nu.

De sterren staan als blanke stippen
op wijde donkerheid.
Ik weet: gij hebt uw warme lippen
tot blijden zoen bereid.

Mijn zonnevreugd stijgt naar den hooge
en maakt het duister licht.
Achter de vensters van mijn oogen
brandt hoog een vreugdelicht...

[p. 549]

Vers

'k Heb mij vruchteloos geweerd tegen wassenden vloed
van mijn hooge, geweldige liefde;
maar zij zwol en zij won en nu woont ze in mijn bloed
en wij werden twee jonge geliefden.

Want haar lied is veel schooner dan 't lied, dat ik ken
van de donkere, ruischende wouden.
Haar snarenspel lokt en betoovert en 'k ben
van mijn wondere liefde gaan houden.

Haar stem is de zilveren feestklok, die klinkt
door het zwoegen der nuchtere dagen;
zij is 't, die de heerlijkste liederen zingt
en veel goeds in mijn harte komt dragen.

EUGENIE BOEYE.