De Vlaamsche Gids. Jaargang 20

[p. 187]

Muziek

Algemeene Muziekleer van J. Worp-Van Milligen, opnieuw bewerkt door Sem Dresden. (J.B. Wolters, Groningen; f 5,25, gebonden f 5, 90).

De ‘Algemeene Muziekleer’ van J. Worp en S. van Milligen, de meest verspreide van alle Nederlandsche handboeken van dien aard, werd door Sem Dresden, in opdracht van de firma J.B. Wolters, aan een verjongingskuur onderworpen.

Met zijn medewerking aan de laatst verschenen uitgave van van Milligen's ‘Ontwikkelingsgang der Muziek van de Oudheid tot onzen Tijd’ had Sem Dresden zich doen kennen als de geschikte persoon om een taak als hcoger vermelde tot een goed einde te brengen. Zijn begaafdheid als componist, zijn algemeen gewaardeerde prestaties als dirigent, zijn musicologische arbeid, steunend op een algemeene kultuur en artistieken smaak, dit alles stond borg voor den goeden afloop van een onderneming waarvan de moeilijkheden niet mogen onderschat worden. Want het ging hem hier niet om een gewone ‘aanvulling van een vorigen druk’ maar wel om een bewerking die ‘de inzichten van dezen tijd omtrent rhythme, melodie en harmonie, omtrent de grondslagen dus voor elk muziekonderwijs, tot hun recht wil laten komen.’ Om zijn doel te bereiken zag de bewerker zich verplicht niet slechts den algemeenen opzet en de indeeling van het boek te wijzigen, maar ook tamelijk uitgebreide beschouwingen in te lasschen, o.a. om de rassche muzikale evolutie der laatste vijftig jaren niet te laten voorkomen als een min of meer toevallig verschijnsel, maar in haar logisch verband met vorige tijdvakken. Met het oog op het practisch gebruik bij het muziekonderricht, mag inzonderheid gewezen worden op een reeks nieuwe oefeningen betreffende rhythme-ontwikkeling, plaatsen der maatstrepen, melodievorming, twee-, drie- en meerstemmige zetting enz. Verouderde of minder belangrijke gedeelten vervielen; zoo o.a. ettelijke historische uitweidingen.

Ondanks dit alles wil de bewerker zijn arbeid niet als een volledige aanzien; hij heeft het voornemen op enkele onderwerpen

[p. 188]

later nader in te gaan en de harmonieleer, zooals hij die hier in groote trekken geschetst heeft, in een afzonderlijk studieboek uit te werken. We zien die aanvullingen met belangstelling te gemoet, maar willen niet nalaten het boek in zijn huidigen vorm warm aan te bevelen aan alle ernstige muziek-studeerenden. De klare, gemakkelijk begrijpelijke voorstelling en toelichting van de talrijke onderwerpen welke het programma der muziekleer omvat, zullen ongetwijfeld niet weinig bijdragen om de studie aangenaam en vruchtdragend te maken.

Wat betreft typographische nauwkeurigheid en uiterlijke verzorging in 't algemeen, mag dit boek als een toonbeeld aangehaald worden.

Hendrika van Tussenbroek. Speelliedjes; f 1.50.
Goeien Avond Speelman; f 1.65.
Uitgave Firma J.A.H. Wagenaar, Utrecht.

Van de Hollandsche componiste H. van Tussenbroek, ook ten onzent welbekend door hare liederen, verschenen in de uitgave van het Willemsfonds, kwamen ons twee bundeltjes kinderliederen toe: ‘Speelliedjes’ (op. 22) - een reeks van vijf stukjes - en ‘Goeien Avond Speelman’, tien liedjes voor kleine kleuters (op. 40).

Hoezeer deze verzamelingen bij onze Noorderburen in de gunst gekomen zijn, wordt afdoende bewezen door het feit dat we hier, wat eerst genoemd bundeltje betreft, met een elfden druk te doen hebben en dat ook het tweede, dat van veel jongeren datum is, thans zijn tweeden druk beleeft.

Het oeuvre dezer componiste, dat in hoofdzaak aan den gezelligen huiskring en het lieve wereldje der kleinen gewijd is, bezit een bekoorlijkheid waaraan voorzeker geen enkel muziekliefhebber ongevoelig kan blijven. Maar in de omstandigheid dat deze, uit muzikaal oogpunt, voortreffelijke stukjes met voorliefde door het jonge volkje uitgevoerd worden, ligt een nog véél grooter lof besloten dan die waarmede elk musicus het werk dezer toondichteres zou kunnen vermelden.

De uiterlijke verzorging dezer bundeltjes, vooral van het tweede, keurig geïllustreerd door O. Verhagen, kan in alle opzichten geprezen worden.

JULIUS VAN ETSEN.