De Vlaamsche Gids. Jaargang 19

[p. 458]

[Twee gedichten]

Aria

Een wiegend vooisje wil me plagen,
Er joelt een liedje door mijn hoofd,
Gezwollen is 't, van vele vragen
Door 't leven nog niet uitgedoofd.

't Zotte zinneken, uitgelaten
Zingt van ieder hart en huis,
Waar van mezelf ik iets mocht laten
Of dragen hielp een vreemde kruis.

In 't vooiske wemelt vreemde streven;
Begrijpen menschen wel hun lied?
't Leven leert ons liefde geven,
Wie zocht naar betere, vond ze niet.

[p. 459]

Bremmen

De blonde bremme bot en bloeit

En lacht de zonne tegen.

Mosgroen en goud

Zijn al de wegen.

De bremme lachend bloeit en bot

In zonnig wilde perken,

Met taaien stam

En gouden vlerken.

Vlekkelooze, gulden bremmen

In de eigen ziele bloeien.

O, mocht ze 't leven

nooit verschroeien!

F.V.E.