De Vlaamsche Gids. Jaargang 18

[p. 454]

Nog de Vlamingen en Mexiko⁽¹⁾

Sedert 18en November 1929, datum waarop we ons eerste stuk inzonden, hebben we onze opsporingen voortgezet en een werk geraadpleegd, dat tien lijvige boekdeelen beslaat, n.l. de: ‘Correspondencia de la Legación Mexicana en Washington durante la Intervención Extranjera, 1860-1868.’

Indien we, enkele maanden geleden, meenden te mogen beweren, dat de protcstaanteekening van den ‘Nederduitschen Bond’ de eenige was, die van uit België aan het hoofd van de Mexikaansche Regeering gezonden werd, hebben we ons vergist. In boekdeel X, blz. 394, van bovengemeld werk was het ons gegund een verdere ontdekking te doen.

Ongeveer twee maanden na Maxiniiliaan's terechtstelling, richtten, op hun beurt, de Brugsche ‘Klauwaerts’ een schrijven tor Juárez, waarin zij bun gevoelens uitten ten opzichte van de Mexikaansche Natie en van hemzelf.

Hier is deze, uit het Spaansch vertaalde brief, die wel geen verder commentaar behoeft:

(1) Zie blz. 393.

Genootschap ‘de klauwaerts’,
met leus: ‘Voor Taal, Volk en Vrijheid’,
te Brugge.

Brugge, den 1en September 1867.

Den WelEd. Heer Juárez, President van de Mexikaansche Republiek,

Juárez! - Vóór enkele jaren werd in een Europeesch Hof de stem gehoord, die den ondergang van uw vaderland, de afschaffing van uw vrijheid en de verslaving van uw zonen wilde bevelen.

[p. 455]

En aanstonds beantwoordden huurtroepen de stem van de dwingelanden en zijn zij uw grondgebied gaan bezetten, verwoesting, verdrukking en verslaving met zich brengende.

Gedurende eenigen tijd beheerschte de macht der dwingelanden de vaderlandsliefde, maar ten slotte heeft het geweld moeten wijken voor het recht, en, sedert enkele maanden, beschijnt de zon opnieuw de Mexikaansche Republiek, bedekt met de puinen van het paleis, van den koninklijken troon en van het lijk van den overweldiger.

Glorie zij U, glorie zij uw volk! Wij, zonen van Vlaanderen, zonen van het land der oude beschaving, der oude vrijheid, wenschen U glorie en heil, vrede en zegen!!...

Want U heeft der wereld bewezen dat er vaderlandsliefde gloeit in de harten der Mexikanen en dat zij niet vreezen hun vrede en fortuin, hun leven en hun bloed voor de vrijheid te offeren.

Want U heeft aan de wereld dit principe laten zien, dat de 19e eeuw niet kent en hetwelk heet: de wet moet worden toegepast op elken moordenaar zonder onderscheid, hij weze een zoon des volks of een koningszoon.

Juárez! - Breng onze gevoelens over aan uw heldhaftige generaals, aan uw soldaten der vrijheid, aan geheel uw dapper volk. Het weze hun een voldoening te weten, dat er in Vlaanderen zonen des volks zijn, door den eindeloozen oceaan van hen gescheiden, die met angst al hun bewegingen hebben gevolgd en die thans, met het hart vol blijheid, hun zegepraal over den vreemden overheerscher begroeten, de zegepraal van het recht en van de vrijheid over de verdrukking.

In naam van ‘De Klauwaerts’,

Frans Van Muller, Deken, atelier-overste,
Karel Van de Cacizeele, Voorzitter, timmerman,
Jozef Martthys, Schatbewaarder, smid,
Valentijn Herreboudt, Bibliothecaris, boekbinder,

[p. 456]

Raadsleden:

Jozef Meulenaere, bakker,
Jan Vermeersch, machinist,
Max Bansart, advokaat,
Frans Billen, fabrikant.

Brugge, den 3en September, 1867.

De Sekretaris, J.H. Bergher, drukker.

Of, en hoe, de Mexikaansche Regeering ontvangst meldde van dit schrijven aan ‘De Klauwaerts’ weten we niet. Nergens hebben we het minste spoor van een antwoord kunnen opdelven. Is er ergens een, en wordt het gevonden, zoo zal het hoogst waarschijnlijk blijken in denzelfden geest te zijn opgesteld als de brief aan den ‘Nederduitschen Bond.’

Ons artikel ware niet volledig, indien we nalieten de aandacht, van onze lezers te vestigen op het feit, dat het niet enkel bij de Vlamingen was, dat de protestbeweging tegen de Belgische Regeering weerklank vond. Ook door Walen werd ze gesteund, alhoewel we tot nog toe nergens het bewijs hebben aangetroffen, dat ze met de Mexikaansche Regeering in briefwisseling traden en vermoedelijk hebben ze dit dan ook niet gedaan.

De Mexikaansche minister te Washington, Mathïas Romero, die alle gebeurtenissen in Europa, zelfs de onbeduidendste, nauwkeurig gadesloeg en het zijn plicht achtte zijn Regeering aangaande alles tot in de kleinste bijzonderheden in te lichten, zond haar op len September 1865 een uittreksel uit het Antwerpsch blad ‘L'Escaut’ van 12en Augustus, waarin het gevoelen wordt uitgedrukt van de ‘Union Libérale de la Garde Civique de Liège.’

In haar algemeene vergadering, gehouden op 10en Augustus, teekende deze protest aan tegen het voorstel van Generaal Pletinckx om een gedenkteeken op te richten ter nagedachtenis van de Belgen, die sneuvelden tijdens hun nederlaag bij Tacambaro. (Correspondencia..., VI, 344).

Meer voorbeelden gelijk dit, waarin de gemoedsgesteldheid voorkomt van de Fransche helft van België met het oog op de

[p. 457]

Europeesche tusschenkomst in het verafgelegen Mexiko, zullen zonder twijfel in Europa te vinden zijn. Wat ons betreft, meenen wij ons te moeten beperken tot wat aan deze zijde van den Atlantischen Oceaan voorhanden is en dat waarschijnlijk aan gene zijde onbekend zou blijven, brachten we het niet aan het licht.

E. VUYLSTEKER.

18en Mei 1930.