De Vlaamsche Gids. Jaargang 18

[p. 368]

Kroniek

Mijnheer is vijf en veertig,
Huisvader bovendien
Zijn tyranniek maîtresje
Werd gisteren achttien.

Hij koopt haar zijden kleedjes,
Pralines, parfums, duur fruit,
Des avonds op haar kamer
Viert hij zijn lusten uit.

Soms plaagt hem zijn geweten
Wel vier en twintig uur,
Maar hij schrijdt door die pijnen
Als een soldaat door 't vuur.

Tot met heur kleine voetjes
Zij danste op zijn hart:
Ze nam een jongen kerel
En lachte met zijn smart.

Toen greep hij naar 't rust-brengend
Pistool... 't Schot ging niet af.
‘Ach,’ riep hij als ontwakend,
‘Met mij spot zelfs het graf.’

[p. 369]

 

Plots moe en oud, ontgoocheld,

 

Krimpend onder den hoon,

 

Zocht hij, boetvaardig zondaar,

 

De rust weer van zijn woon.

 

 

 

Hij werd een streng-voorbeeldig

 

Vader en echtgenoot,

 

En stierf aan 't eind zijns levens

 

Een stichtelijken dood.

28/2/30.

FRANS DE WILDE.