De Vlaamsche Gids. Jaargang 18

[p. 269]

Liefde

I

Ik heb steeds liefde lief gehad
en 'k lief ze nog...
de liefde in stilte en eenzaamheid,
wanneer de harten opengaan
als bloemen die te bloeien staan...
de liefde, warm als 't rijpend graan
in 't glorend veld...
O liefste, laat ons zoekend gaan
als pelgrims door de starrenbaan
en needrig, hooger, hooger op,
tweebenig, tot den steilsten top,
naar eewge liefde en schoonheid samen
en smelten dan in 't Al-Zijn... Amen.

II

Wat is de waarde toch van 't leven,
als onze ziel geen droombeeld voedt,
dat 't zwarte weefsel ingeweven
van ons bestaan wat glinstren doet?

Het kruist, met zilverdraan, de draden
van onze dagen lichtend door
in 't duister van de rouwgewaden:
een gulden ster vol stillen gloor...

Wie mag die wonderdraden spinnen?
Wat wekte 't beeld op in de ziel?
De Liefde, o liefste, als we ons beminnen:
een dauwdrop die uit rozen viel...

A. DE GEEST.