De Vlaamsche Gids. Jaargang 17

[p. 455]

Septembermorgen

September lacht, de blaren sterven,
Een milde zonne zoent de laan
Waar nu de Herfst, met koperen verven,
Bij morgendkoelte is doorgegaan.

Ik zie de zon, de wei, de vruchten.
Een peinzen komt in mij weerom
Aan vroeger klare najaarsluchten,
Waarin de zoete zonne klom.

De vogelaar fluit in 't koele veld.
Ik sla mijn eigen netten open,
En laat er, stil en ongeteld,
Mijn oude droomen binnenloopen.

F.V.E.