De Vlaamsche Gids. Jaargang 15

[p. 80]

Kleine Verzen

I.

De dorre blaadjes vallen
Met ritselfijn geluid.
En op de kale twijgen,
Waar loovertoontjes zwijgen,
Daar schudt een vink zijn veertjes uit.

In droef-verlaten herfsttuin
Ziet 't slaperig om zich heen,
Tot plots lichtstraaltjes flikkeren.
Zijn kleine oogjes blikkeren
En ras vliegt hij door 't zonlicht heen.

II

Zooveel lampjes, glinstergoud,
Brandden in den schemeravond,
Boven boomen, zwart en oud...

Toen in stilte alles sliep,
Is een bloeme zacht ontloken.
Dacht ze, dat de zon baar riep?

In het sneeuwgeruisch van licht
Heeft ze, ontwaakt in kille nachtlucht,
Huiverend zich opgericht.

Stil, in 't openbloeiend hart,
Bleeke hemelstralen vielen:
Balsem voor haar bloemensmart.

[p. 81]

III

Het laatste licht kleurt mijne witte handen
Met rozegloed.
De schemer spint ragsluiers op de landen,
Waar bloemenkinderen sluimeren zoet.

Hoog in den avond klanken lichtgeluiden
Van 't merellied.
Donswolkjes, kleurlichtvol, gaan naar het Zuiden
En hooren droomstil 't verre lied.

Zoo wil ik, als het allerlaatste lichten
Schier is vergaan,
Mijn oogen naar nabijen hemel richten
En stil-vertrouwend slapen gaan.

AGNES VAN DER TORRE.