Baudelaire. Op 26 October hield de Vriendenkring op het Montparnasse-kerkhof de jaarlijksche manifestatie. Als voorzitter fungeerde de beeldhouwer Bourdelle. De redevoering werd uitgesproken door Jean Royère.
Salmon. De nieuwe roman Une Orgie à Saint-Pétersbourg, reeds zoo dikwijls aangekondigd, verschijnt eindelijk op het einde van dit jaar. De gekende schrijver André Salmon schijnt tevreden te zijn over zijn werk.
Verlaine. Een letterkundig tijdschrift, waarin Verlaine een kroniek liet verschijnen, betaalde hem met vijffrankstukken. 's Anderen daags kwam Verlaine terug.
‘Zijt gij niet beschaamd?’ snauwde hij den kashouder toe; ‘gij hebt me gisteren een valsch vijffrankstuk gegeven.’
‘Maak er u niet over bezorgd,’ antwoordde de kassier, ‘hier is er een ander.’
Verlaine stak het onmiddellijk in zijn zak.
‘En het valsche stuk?’ vroeg de kassier.
‘Het valsche stuk!’ schreeuwde Verlaine kwaad, ‘zal ik daar nog geen last genoeg mede hebben om dat uit te wisselen?’
France. France was een hartstochtelijk boekenliefhebber. Geweten is dat hij de origineele uitgave van Rabelais bezat, die een wonder moet zijn; ook de eerste uitgave van Lettre de Louis de Montalte à un provincial de ses amis en een merkwaardige uitgave van L'Andromaqtie racinienne.
Raoul Pouchon. Op 28 Oktober kozen de leden van de Goncourt-Academie, vereenigd in het Drouant-Restaurant, als opvolger van Emile Bergerat, den dichter Raoul Pouchon. Bij de eerste stemming had M. Mauclair drie, Han Ryner een, Duhamel een, en Raoul Pouchon drie stemmen. Bij de tweede stemming kreeg Raoul Pouchon zes stemmen, tegen een voor M. Mauclair en een voor G. Duhamel.
Pouchon is reeds zes en zeventig jaar en heeft vijftien duizend verzen minstens op zijn aktief. Nooit was hij hoogmoedig noch eerzuchtig. Hij is de eenvoud zelf. Hij had met veel sukses lijvige boekdeelen de wereld kunnen inzenden. Zijn verzen, die leuk en Breugelsch zijn, werden sedert veertig jaren in humoristische tijdschriften geplaatst. Zijn beste vrienden hebben met de grootste moeite van hem gedaan gekregen dat hij een bundel uitgaf: La Muse au Cabaret. Zonder dien ijver zou er zeker niets in boekvorm van hem verschenen zijn.
Als vagebond werd hij geboren, als vagebond zal hij sterven. Hij is een geestelijke broeder van Villon: dezelfde humor, dezelfde zucht naar vrijheid.
De atmosfeer der ‘brasseries’ is met zijn leven vergroeid:
Les poètes sont des baveux;
Les vers sont pour moi de la prose,
Que l'on tire par les cheveux,
Rien de plus et pas autre chose.