De Vlaamsche Gids. Jaargang 12

[p. 429]

[Verzen]

Onrustig

In mijn hart is een bloem aan 't verwelken.
Vergankelijkheid deed de bladerkes toe.
In een oud en vervallene kerkje
klept weder het klokje onrustig en moe.

Ik zal 't aan geen menschen meer klagen.
Wat helpt hier een woord, heeft hier iemand wel schuld?
Het leven teert uit in wat wanen
trots dwepende hoop en oneindig geduld.

Ik zal van mijn harte maar maken
een donkere kamer, een zwartzilvren schrijn
om elken ontgoochelden droom te bewaren, -
zij waren reeds velen en zullen nog zijn.

Mijn handen zijn leeg en ik kan niet meer weenen.
De rozelaars liggen verlept in de zon.
De tijd valle weg: ik wil niet meer weten
hoe dit leven zal einden, noch hoe het begon.

[p. 430]

Hoeve

De hond rukt blaffend aan zijn keten.
In den stal zijn de koeien nog altijd aan 't eten.

De boer loopt over en weer uit de schuren, -
ziet dingen en dieren dwars door de muren.

De noteboom hangt in de zonne te waaien.
De meid staat mekanisch boter te draaien.

Een kloek vindt 'n wormpje en roept op haar jongen.
De kat is meteen op den zolder gesprongen.

Daar nadert de karre vol gras en kersouwen.
Op 't erf schijnt het paard als uit marmer gehouwen.

Koeien

In de botergele weiden
grazen koeien in de zon.
Witte en zwarte vlakken snijden
houtsneên op den horizon.

In het wemelen van den morgen:
slappe zeilen op een meer.
Doelloos maken zij hun ronde,
vallen zonder reden neer.

Treurige madonnaoogen
staren vreemd de wereld aan.
Rusteloos en klageloeiend
zijn zij weeral opgestaan.

[p. 431]

Dorp

Op de grasomgroeide steenen
spuit het bruin namiddaglicht.
Door het raam van 't oude raadshuis
droomt een klerk met slaapgezicht.

Drie klein meisjes en een jongen
spelen vóór de pastorij.
Op 't doxaaltje leert de koster
eene nieuwe melodij.

Over 't dorpsplein kreunt de pomparm.
Rustig schokt een leege kar.
Ergens op een vensterriggel
valt een geel geraniumblad.

Rond den windhaan van den toren
krijscht een kauw een wanhoopskreet.
In de huizen ligt het kleedsel
voor de zondagmis gereed.

A.W. GRAULS.