De Vlaamsche Gids. Jaargang 9

[p. 508]

[Verzen]

Ven in het Bosch.

't Water, door geen wind omtogen,
droomt in 't koele dennewoud,
roereloos als kinderoogen,
waar een schuwe traan in rouwt.

Boomen neigen hunnen luister
in het diepe spiegelvlak,
waar elk lijze bladgefluister
meerilt in het doffe dak.

Al de helle dagekleuren
vallen in het bronzen bad,
op de dicht gesloten deuren
van de wondre schemerstad.

En de klare middagvuren
weemlen in een tooverbal
met de donkre nachte-uren,
bonte reien zonder tal.

't Water, door geen wind bewogen,
droomt in 't stille dennewoud,
roereloos als kinderoogen,
waar een volle traan in rouwt.

[p. 509]

Nachten.

Kalleme nacht en slapende rozen;
boomen wier blâeren eventjes blozen;
schaduw van loover op alle paden;
schimmen die door het manemeer waden.

Bevende stralen streelen de snaren,
roeren der stilte gouden guitaren;
vallende sterren willoos verzinken;
drenkende droppels benglen te blinken.

Nu wil ik neigen 't daglange hijgen
onder de koele beurende twijgen.
Alle geruchten zwijgend vervluchten
in de gedegen droomwaze luchten.

A.W. Grauls.