De Vlaamsche Gids. Jaargang 8



[pagina 526]
Aan den slaandenGa naar voetnoot(1) nachtegaal. Slapelooze Meinacht. O nachtegaal, gij kweelt en slaat uw' fleren liefdegroet in stille lentenachten uit, op maat, zoo luid en toch zoo zoet. Wanneer toch slaapt gij, vogel klein? gij, die uw lied zingt dag en nacht in mijn boomgaardekijn, bij zonneglans, bij starrenpracht, met onverpoosden minnegloed, wijd-uit, zoo luid en toch zoo zoet? - ‘Ik slaap niet, want ik heb geen vaak. De slaap is 't beeld der dood. En ik, ik leef van liefde, en waak. Mijn liefde is sterker dan de dood
[pagina 527]
En daarom zing ik dag en nacht, bij zonneglans en starrenpracht; en 'k juich hem uit, mijn minnegloed, en 'k zing uit al mijn macht, zoo luid en toch zoo zoet!’ Mei 1906 O.W. De Vlaemynck.	voetnoot(1) De nachtegaal ‘slaat’, zeggen de Vlaamsche boeren, om zijnen gansch uitzonderlijken zang te kenmerken.