De Vlaamsche Gids. Jaargang 7

[p. 52]

Plato-schim.

Schutsgodinne
van purpren minne
doolt in de geurende bosschen rond.

Roode bloemen
fluisterend roemen
heur bloemenlippen en gulden mond.

Klamme zwaarte
van rijp geblaarte
glijdt langs heur wangen en brandend hoofd,

'Wijl intusschen
willen heur kussen
druiven en appels en donker ooft.

Maar heur zinnen
zijn moe van 't minnen,
en heur lippen van 't kussen wond;

En de druiven,
de purperdruiven,
snakken vergeefs naar heur gulden mond.

Diep in 't donker
schijnt wit geflonker
van slanke beelden door 't loover heen.

[p. 53]

 

Zilver water

 

met lief geklater

 

Vloeit in een bekken van marmersteen...

 

 

 

Dáár te rusten

 

legt zij heur lusten

 

slapen in nevelig peinsgewaad.

 

 

 

Droevige oogen

 

aan blauwe bogen

 

blikken heur kwijnend in 't wit gelaat...

 

 

 

Schutsgodinne

 

van purpren minne

 

hoort plots, hoe Weemoed sluipt in het bosch;

 

 

 

Marmersteenen

 

gaan plots aan 't weenen,

 

en diep in heur hart scheurt wild iets los...

 

 

 

In koele schaûwen,

 

donkere blauwen,

 

vlijt zij zoetjes heur blanke leên...

 

 

 

Met wilde blikken

 

ligt zij te snikken

 

nevens het bekken van marmersteen...

 

 

 

Antwerpen.

 

 

 

Ernest W. Schmidt.