De Vlaamsche Gids. Jaargang 4

[p. 75]

Zou hij zich nog eens keeren!?

Met boek en lei en griffel,
Zoo staat hij voor z'n moe;
Ze schikt z'n bonte dasje
En knoopt z'n jasken toe.

Ze kust hem beide wangen:
‘Goed leeren, kleine vent!’
En stopt in 't grage handje
Den dagelikschen cent.

Parmantig stapt hij buiten,
Zij staart hem gretig na:
‘Zou hij zich nog eens keeren,
En knikken: ‘dag Mama?...’

_* * _*

't Is al zoo lang geleden,
Maar 't heugt heur nog zoo goed:
‘Hoe jammer dat zoo'n “kleine”
Een “groote” worden moet!’

Hij toeft nu in den vreemde,
Hij schrijft heur soms 'n brief:
‘'t Is toch zoo'n goede jongen,
Hij heeft z'n moe zoo lief!...’

[p. 76]

 

Zij berregt ál z'n brieven

 

In 't slordig kinderboek,

 

Dat sluimert in de lade

 

Bij d'eerste jongensbroek.

 

 

 

Des Winters, als des avonds

 

Zoo aak'lig huilt de wind,

 

Kan zij niet rustig blijven:

 

‘Wie dekt er nu m'n kind?...’

 

 

 

Dan neemt z' heur ‘reliquiën’

 

Ze drukt z' aan 't kloppend hart:

 

O reine moederliefde,

 

O heilge moedersmart!...

 

 

 

Arie Daneels.