De Vlaamsche Gids. Jaargang 1

[p. 45]

De Wegeltjes.

Wie trok en wie leidde
En wie baande er zoo mooi,
Het pad door de heide
Langs delling en glooi?
Wie heeft het gewingerd
Door braam en door mos?
Wie heeft het geslingerd
Door het mastenbosch?

Het pad door de heide,
Door ruigte en door zand;
En het pad langs de weide,
Langs gracht en langs kant;
Door akkers, door koren,
Door klaver, door beemd;
Hoe werd het geboren,
Zoo bekend en zoo vreemd?

Hoe kwam het geslopen
Door het kreupelhout?
Wie liet het loopen
Door het struwelig woud?
Wij gaan waar we moeten,
Gebaand ligt het spoor;
Het loopt voor ons voeten...
Doch wie ging er vóór?

[p. 46]

 

Was 't een Elfje zwevend

 

Door den ochtendstond,

 

Herfstdradekens wevend,

 

Dat haar draadje zoo bond?

 

Heeft een waternikker

 

In de krielsche lent,

 

Groen als een kikker,

 

Zoo de boschnimf berend?

 

 

 

Wie heeft het gevonden

 

Vogel of bie?

 

Wie heeft er gebonden

 

Ons fantazie?

 

't Is speelsch en 't is grillig,

 

Maar ieder gedwee

 

Toch gaat er gewillig

 

Gevolgzaam langs mee.

 

 

 

Het kronkelt wel lieflijk

 

Maar toch loopt het snel;

 

't Is gerecht en gerieflijk,

 

Maar toch wuft en vol spel.

 

t Is aardig gelegen,

 

t' Is dartel op 't oog,

 

Maar het snijdt door de wegen:

 

't Is de koord van den boog.

 

 

 

De wegeltjes zoeken

 

Waar 't mooi is en frisch;

 

Achter kanten en hoeken,

 

Waar 't lommerig is.

 

En schoon op zichzelven

 

In kromming en bocht,

 

Ze deinen en welven

 

Hun sierlijken tocht.

 

 

[p. 47]

 

Ze loopen eens vluchtig,

 

Maar zwenken meteen;

 

Ze wippen zoo luchtig

 

Over 't vlondertje heen.

 

En paden en beken

 

Ze vinden elkaar:

 

In 't schoonst van de streke

 

Daar zijn ze te gaar

 

 

 

Hoe de beekjes stroomen

 

Dat weten we wel

 

Maar hoe de wegeltjes komen

 

Is een wonderlijk spel

 

't Is een dichtluim gevangen

 

Lijk zoo'n wegeltje gaat.

 

Zoo komen er zangen

 

Op rijm en op maat.

 

 

 

Rafaël Verhulst.

Cappellen.