De Vino Caser, of de Amsterdamse pakhuis-vreugt waar in de nieuwste en hedendaagse liederen gevonden worden

Een Lied en droevig Verhaal, van de Gruwelyke wreede Moord, 't welke te Rotterdam is gedaen, hoe den eenen Broeder den andere heeft Vermoord, en de Vrouw van den vermoorde ook een steek heeft gekregen; en heeft dus zynen Broeder Vermoord, om dat hy wou scheiden van een Persoon, daer hy Questie meede hadde gekregen.

Stem: ô Holland schoon! &c.

1.

O Hemel! wat een naer gerugt?
Men onlangs alhier hoorden:
Door lust des Satans bose vrugt,
In hun, die dees bekoorden;
Men heeft tot een verwondering!
Gehoort hoe het aldaer toe ging,
Dees vreesselyke Moorde,
Die men nu heden hoorde.

2.

Hoe den eene Broer den andere ziet;

Seer schrikkelyk ging vermoorde,
Men schrikt als men leest in dit Lied:

[p. 45]

 

Hoe de een den aer doorboorde;

 

Soo als hier klaerlyk wort vermelt,

 

Soo was het bitterlyk gestelt,

 

Hy had veel Doode wonden,

 

In zijn Lighaem in 't ronde.

 

3.

 

De Oorsaek waerom 't is geschied,

 

Dat zal ik U verhalen;

 

Want hy geen Questie heeft gehad,

 

Met zijn Broer zonder falen:

 

Maer met een andere Persoon,

 

Wie yst niet van dit boos vertoon?

 

Des Menschen hert moet breken,

 

Van zulken gruwel Teken.

 

4.

 

Op Sondag morgen het wiert dag,

 

Quam die Moord openbaren,

 

En dat het yders Oogen zag,

 

Van dese Gruwel mare:

 

Men openbaerde voor 't Gerigt,

 

Dan zou de Rigter het gesigt,

 

Vertonen op 't Schavotte,

 

Om arm en been te knotte.

 

5.

 

Zijn Broer die lag daer in zijn bloed,

 

Te wentelen en te stromen;

 

De Vrouw die wou haer scheide met spoed,

 

Heeft ook een Wond bekomen:

 

Men weet daer ook voor gewis,

 

Drie kinders nog van d' vermoorde is,

 

Een Mensch zijn hert zou breeke,

 

Om aen zijn Broer te wreeke.

 

6.

 

De Broer die koos het hase-pad,

 

Maer waer en welke treden,

[p. 46]

 

Weet niemant of het ook bevat,

 

Wat weg hy is gegleede:

 

De Hemel maekt dees dade regt,

 

Dat hun het stout Geweten zegt,

 

Dit zal hem altoos knagen,

 

Zijn Gruwel al zijn dagen.

 

7.

 

't Vervloekte fyt was ysselijk,

 

Voor al die 't quam beschouwen;

 

En elk had deernis met het lyk!

 

Wie moet er niet voor Grouwen:

 

Wat komt een mensch al over, Niet?

 

Al rampen, hart-wee en verdriet,

 

Dat God komt toe te laten,

 

In alderhande Staten.

 

8.

 

Spiegelt U alle wie gy zijt,

 

Aen dese Moordenare;

 

Bewaert U leven met veel vlijt,

 

En wilt Uw wandel paren:

 

Na Godes heilig Bybel woord,

 

So raekt gy binnen 's Levens poort,

 

En wagt U voor die zaken,

 

Dat God en menschen wraken.