De Vino Caser, of de Amsterdamse pakhuis-vreugt waar in de nieuwste en hedendaagse liederen gevonden worden

[p. 47]

Vermakelyke klugt, van een bedurven Huys-houwen, van een Jonkman die drie dagen Getrouwt was gewees, het welk hem wel een Jaer rouwde.

Op een aerdige Wys.

1.

KOmt vrienden hier in 't ronde,
Ik sal u wat nieuws verkonde,
Hoe dat het my al gaet,
In den Huwelyken staet:
Och vrienden lief ik ben Getrouwt,
Maer och hoe my dat nu al rouwt,
Wat ongelukkige Dag,
Doe 'k myn Vroutje eerstmael sag.

2.

Doen ik haer het eerste vryde,

Zy scheen my te verblyde;
Ik dagt wel in myn zin,
Och wat schoonder Engelin?
Zy noemde myn haer soete Lief,
'k Schreef haer soo menige Minne-brief;
Ik dagt wel op dit pas,
Datse myn lieve Liefste was.

3.

Dog zy heeft my bedrogen,

Ia soo verblind myn Oogen;

[p. 48]

 

Ik was pas drie dagen Getrouwt,

 

Of 't had my een Iaer gerouwt,

 

Dog zy is fraey van persoon,

 

Een Vrouws persoon seer net en schoon,

 

Wiens weerga 'er niet en is,

 

Hoort na myn beschryvenis.

 

4.

 

Zy heeft twee kromme beenen,

 

En een hooge rug met eenen:

 

Een paer Borsjes so rond als een plank,

 

Zy ruikt als een beer van stank:

 

Zy heeft de Franse tydverdryf,

 

Haer Lighaem staet van schurfheyt styf,

 

Zy stinkt van Zwavel maet,

 

Puur of je na 't secreet toegaet.

 

5.

 

Zy kan niet Lappen of Naejen,

 

Niet spelde-werken of braejen;

 

Het wasschen is haer verdriet,

 

Koken nog smoken kanse ook niet;

 

Maer dat bevind ik alle daeg,

 

Een luxe Vrouw is nu myn plaeg,

 

Als men so is gepaert,

 

Is 't als Hel al op dees aerd.

 

6.

 

Oorlof gy Iongmans koene,

 

Die garen likken en soene;

 

Wagt u dog voor zulken trouw,

 

Dat gy daer na de kop niet klouw?

 

Want sommige Meisjes gaen 'er so net,

 

Met Linten en strikken fraey beset,

 

Maer als zy hebben een Man,

 

Dan weten zy schier nergens van.