De Vino Caser, of de Amsterdamse pakhuis-vreugt waar in de nieuwste en hedendaagse liederen gevonden worden

[p. 10]

Een Nieuw Herders Lied.

Op een aengename Wys.

1.

LAestmael trok ik uit het Jagen,
Op een vroege Morgenstond;
In 't Krieken van het dagen,
's Morgens als de Zon opgong:
Daer zag ik een schoone bloeme,
Staende in een volle vleur,
Soetjes reisende en opkomen,
Tot zy stonde in volle geur.

2.

Maer als ik daer quam wat nader,

Langs 't Kruit of groene Gras;
En my dogt ik zag wat raerder,
Dat 't een Harderinne was:
Die haer Schaepjes had verlaten;
Door de woeste Wolven wreed,
Ik begon met haer te praten,
Zy vertelde my haer leed.

3.

Ik zei wel zoetste Engelinne,

Is het dan alsoo geschied,
Maer doe heeft zy gaen beginne,
My te zeggen haer verdriet:
Toen ik alles had vernomen,

[p. 11]

 

Trok ik met haer aen een zei,

 

En ik ben by haer gekomen,

 

By haer Schaepjes in de wei.

 

4.

 

Maer de Wolven moesten vlugten;

 

So dra ik met mijn Roer lei aen:

 

Desen maegt vol minnelusten,

 

Die zei Jager 't is wel gedaen,

 

Waer sal ik u mee belonen?

 

Ik en heb geen Geld of Goed,

 

Ach zei hy mijn Liefje schone!

 

Geeft my maer U Troutje soet.

 

5.

 

Mijne Trou sal ik U geven,

 

Want gy hebtse wel verdiend;

 

Om met U in vreed te leven,

 

Soetste Jager lieve Vriend:

 

Want hoe kan ik U behagen?

 

Ik ben maer een Harderin,

 

Gy trekt gaern dog uit Jagen,

 

Segt my daerom tog U zin.

 

6.

 

Gy sult uwe Schaepjes weiden,

 

Ik sal treden op de Jagt:

 

Hier digt by sonder verbeiden,

 

Schieten 't Wild daer gy na tragt:

 

Ik sal u Schaepjes wel bevreiden,

 

Voor de woeste Wolven wreed,

 

Ik sal u Schaepjes helpen weiden,

 

Daer zy bennen wel besteed.