Toespraak bij opening Anton Wachter bijeenkomst 2006 Hans van Velzen
Dames en Heren,
Ook namens het bestuur van de Vestdijkkring heet ik u van harte welkom bij de uitreiking van de Anton Wachterpijs en de Ina Dammanprijs. Ik wil u graag welkom heten met een gedicht van de Grote Meester dat zich precies hier afspeelt bij de Grote Kerk zodat we meteen in de stemming zijn. Het is getiteld: ‘Antithese’
Het kerkpad waar wij bij voorkeur voetbalden
Liep schuin omhoog over grijs-blauwe zerken
Vlak langs de brokkeligste aller kerken
Waartegen ooit jongensgeschreeuw weerschalde.
'k Herinner mij hoe hij zijn voet uitstalde,
De keeper, en hoe hij niets liet merken,
Toen het verstuikt orgaan, ontbloot, een sterken
Geur afgaf die bijna het spel vergalde...
Maar hoe: God staat toch óók niet torenoud
Week'lijks te luiden over 't kerkgewoel?
God staat als jonge keeper in het doel:
Een slanke zuil, op zweetvoeten gebouwd.
En wie zich aan Zijn diepsten geest wil laven
Hij voetballe verjeugdigd op de graven!
Mooi he? Een passende start dacht ik voor het programma dat we ook dit jaar weer in goed overleg met het Comité in Harlingen hebben samengesteld en we hebben een aantal vernieuwingen in het programma voor u in petto.
Zo is de traditionele lezing deze keer vervangen door een literair cabaret en de muziek wordt dit jaar verzorgd door niemand minder dan Dick Vestdijk, inderdaad de zoon van Simon, die gedichten van zijn vader zal vertolken en dat levert iets bijzonders op kan ik u melden.
De afgelopen periode is er weer veel gebeurd rond Simon Vestdijk. Het afgelopen jaar is er veel publiciteit geweest na het verschijnen van de grote Biografie van Wim Hazeu en in aansluiting daarop zijn er veel boeken weer heruitgebracht waaronder diverse in de mooie gebonden serie Salamander Klassiek. Kortom Vestdijk leeft en deze middag zal daar ongetwijfeld weer aan bijdragen. Ik wens u daar veel plezier bij toe.
Auteursrechtelijk beschermd