Vestdijkkroniek. Jaargang 2002

[p. 56]

Rubrieken

De redactie van de Vestdijkkroniek meent dat de lezers gebaat zijn bij alle over Vestdijk beschikbaar komende informatie. Tenslotte is Vestdijk nogal eens in het nieuws, duiken er feiten op of valt de naam Vestdijk in een onverwachte context. De Vestdijkkroniek achten wij bij uitstek de plaats waar die informatie bijeengebracht kan worden. Te denken valt ook aan de signalering van artikelen in tijdschriften en dagbladen, recensies, herdrukken, boeken over Vestdijk, berichten over veilingen, uitgeversrestanten en dergelijke. De lezer kan in de rubriek gevraagd / gezocht zijn of haar wensen en vragen kenbaar maken.

Uit tijdschriften en dagbladen

- Jessica Durlacher noemt in een interview met Margot Dijkgraaf Terug tot Ina Damman het beslissende boek (NRC Handelsblad, 25 januari 2002). ‘Het was mijn eerste volwassen boek, een boek waarvan ik dacht: dit lijkt op wat ik voel, alleen is het hier nieuw en mooi. [...]’ Ook de manier van vertellen sprak haar aan. ‘Hij heeft iets heel onrechtstreeks. Eigenlijk vertelt hij net de gedachte die erboven of eronder zit. Hij formuleert niet de gedachte zelf - hij zweeft eromheen en dat vind ik aantrekkelijk. Je brengt mensen in de sfeer van wat je wilt beweren, zonder de betovering weg te halen. Hij is heel weinig expliciet en toch heel direct. Maar Vestdijk is geen taalkunstenaar, hij is meer verhaaltechnisch en psychologisch interessant. Zijn taal heeft iets weerbarstigs, je ziet dat hij worstelt om uit te drukken wat hij wil zeggen. Lange, lange zinnen. Dat vind ik ook fijn. Terug tot Ina Damman is echt een schrijversboek. Er zijn een miljard boeken geschreven over jeugdliefdes, maar er zijn er maar een paar waarin het echt goed is gedaan. Maar een heel klein stukje van het boek gaat werkelijk over Ina Damman, het middelste deel, de rest gaat over het groot worden van die jongen en toch gaat het hele boek over die jeugdliefde - dat vind ik knap.’ Zijn perfectionistische eerlijkheid - dat is eigenlijk wat Durlacher in Vestdijks werk het meest bewondert. ‘En zijn grote gebrek aan gêne, wat een groot goed in dit soort materie is.’

- Het Nederlands Dagblad van 18 januari 2002 signaleert Vestdijkkroniek 96, 97 en 98 met een korte beschrijving van de inhoud. ‘Het leek erop dat men over Vestdijk uitgepraat was, maar de feniks is uit zijn as herrezen.’

- In Parool van 18 december 2001 schrijft Paul Arnoldussen over Wim Hazeu: Over een jaar of vijf hoopt hij zijn Vestdijk-biografie af te ronden. [...] De debatten over de eisen waaraan een biografie moet voldoen, qua interpretatie, qua psychologisering, zijn aan Hazeu niet erg besteed. ‘Een goede biografie is een biografie die niet verveelt.’ Natuurlijk kwam ook de positie van Mieke Vestdijk, de weduwe die de reputatie heeft bemoeizuchtig te zijn, ter sprake. Voor de vorige Vestdijk-biograaf, de inmiddels overleden Hans Visser, was ze een soort nachtmerrie. Hazeu: ‘Daar heb ik van geleerd. Ik heb met haar een contract waarin staat dat ik alles mag lezen en overal uit mag citeren.’ Welk belang had zij bij zo'n contract? ‘Ze wil een goede biograaf, die krijgt ze dankzij die afspraak. En ze kan, verwijzend naar dat contract, verder iedereen de deur wijzen.’

Bibliografie

In de rubriek Bibliografie wordt verwezen naar artikelen die eerder in de Vestdijkkroniek zijn verschenen en betrekking hebben op de onderwerpen die in de voorliggende aflevering worden behandeld. De nog voorradige nummers van de Vestdijkkroniek zijn te bestellen, zie de informatie in het colofon en de speciale aanbiedingen. U kunt eventueel ook een fotokopie van het bewuste artikel ontvangen door € 1,50 over te maken op de rekening van de penningmeester onder vermelding van de titel.

Artikelen van Hans Visser in nummers die nog verkrijgbaar zijn:

‘Anton Wachter en Amsterdam, een verkenning’, VK 7, maart 1975;

‘Vestdijk en de astrologie’, VK 76, september 1992;

‘Vestdijk en de mannen van Forum, Hans Visser in gesprek met Max Nord’, VK 92, december 1999;

‘Over pornografie en Vestdijk’, VK 93, maart 2000;

‘In memoriam Nol Gregoor en “Tussen de confraters”, proefhoofdstuk Vestdijkbiografie van Hans Visser en Anne Wadman’, VK 94, september 2000;

‘Vestdijk en de Russische lezing van Slauerhoff, Arie Pos en Hans Visser’, VK 96, maart 2001.

Over muziek behalve het boekje Vestdijk in de muziek en het themanummer van de Vestdijkkroniek ‘Vestdijk en de muziek’, VK 49, december 1985:

Maarten 't Hart, ‘Vestdijk en de muziek’, VK 26, december 1979;

[p. 57]

Emanuel Overbeeke, ‘Vestdijk en de muziek l’ en Willem Bulder, ‘De muziek in De koperen tuin van Simon Vestdijk’, VK 35, juni 1982;

P.S.N. Oost, ‘Een musicologische climax in Het glinsterend pantser’, VK 36, september 1982;

P. Steyaert, ‘Symfonie van Victor Slingeland’, VK 39, juni 1983;

J. Pop, ‘Vestdijk als muziekessayist’, VK 59, juni 1988;

W. Bronzwaer, ‘Vestdijk, Verwey, Mahler en de Idee’ en Emanuel Overbeeke, ‘De plaats van Vestdijk binnen de Mahlerreceptie’, VK 88-89, september-december 1995.

Het themanummer ‘Drie vrienden’, VK 67, juni 1989, gaat over Vestdijk, Du Perron, Ter Braak en uiteraard over Forum.

Nieuwe publicaties

‘Ik houd er niet van, al te zeer begrepen te worden.’ De kunstenaar in het werk van Simon Vestdijk, A. Cuynen, ISBN 90-72474-40-6, 413 blz., € 30 (1.210 BEF) Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, Koningstraat 18, 9000 Gent, België.

De handelseditie van het proefschrift van Annick Cuynen, waarmee zij in 2000 promoveerde. De volgende Vestdijkkroniek zal dit boek bespreken.

Bij uitgeverij Mycena Vitilis verscheen: Kort begrip van Lahringen, apocrief romanfragment, S. Vestdijk. ISBN 90-75663-34-X, 18 pagina's, als cahier uitgegeven, € 5,90.

‘Lahringen telt zes kerken, geen enkel bordeel, en zeven scheersalons.’ Dit nooit eerder gepubliceerde fragment over Harlingen is gevonden in de nalatenschap bij het manuscript van Meneer Visser's hellevaart. Voor bestelinformatie en een uitgebreide fondslijst zie: www.svestdijk.nl.