Vestdijkkroniek. Jaargang 2002



[pagina 4]
De tweede zoon Lydia Wubbenhorst Bij de dood van Hans Visser Voorzitter van de Vestdijkkring Van lange adem was hij en onuitputtelijk geduld Als een curas omhulde hem aanbidding en bewondering Was dit de vader, hij de tweede zoon? Een ridder, zoekend naar de Graal? Eenmaal aan de bron gedrenkt dronk hij, en dronk voorgoed En speurde, joeg en jubelde bij elke vondst en vangst Een pareltje dat anderen nog niet hadden ontdekt Verbeet en vocht, verdroeg, pareerde en versloeg Zo bouwde hij zijn vesting een hartverscheurend mozaïek zijn Babylon rond Vestdijk Ontroerend, schaamteloos, grotesk Toch, immer in het diepst respect: De Vestdijk-Prikkebeen Een vleesgeworden vangnet vol bonte Vestdijkvlinders Geen adem meer voor 't levenswerk: de Derde Druk Maar tot het laatst de tweede zoon Bron van lijden en geluk 24 augustus 2001