Vestdijkkroniek. Jaargang 2001

[p. 41]

Gedicht voor René Marres
Ton van Rijn

Dit is het wezen van de angst:
dat liefde zelfs geen soelaas biedt.
Al is ze zoet, ze is het wrangst,
want wat iets lijkt dat is het niet.

Dit is het wezen van de angst:
de wetenschap: het gaat voorbij,
al duurt het kort, het duurt het langst,
al ga ik weg, ik ben erbij.

Ton van Rijn

24 februari 2001

voor René Marres