Vestdijkkroniek. Jaargang 1999

[p. 1]

[Nummer 91]

Redactioneel

Het in maart verschenen eerste nummer van de vernieuwde Vestdijkkroniek heeft heel wat stof doen opwaaien. Nu kon het wat stoffig geworden imago van de Vestdijkkring dat ook wel goed gebruiken. Van de kant van de leden bereikten ons overwegend positieve geluiden, met name over de lay-out en de nieuwe formule. Wel werd algemeen het grote aantal fouten storend gevonden. Inmiddels hebben wij de computertechnische oorzaak kunnen achterhalen en hopen dat het probleem de wereld uit is.

In een aantal dag- en weekbladen is ook ruim aandacht besteed aan de verschijning van dit nummer. In de Leeuwarder Courant opent Asing Walthaus met: ‘De echte Vestdijkliefhebber kan tegen een stootje, dat blijkt uit de heropgerichte Vestdijkkroniek’. Hij vindt ‘in deze hernieuwde kroniek, die de ramen eens lekker tegen elkaar openzet’ de bijdragen van Robert-Jan Henkes en Erik Bindervoet het meest opmerkelijk. Na enkele citaten hieruit besluit hij met: ‘Zo'n schrobbering moet de Vestdijkkring toch wel in beweging brengen.’ De kop van zijn artikel is één van die citaten: ‘Vestdijkianen: trek die stekker eruit.’

Tom van Deel constateert in Trouw: ‘En verrassend genoeg is ook de Vestdijkkroniek weer leven ingeblazen, maar wel meer publieksgericht en minder academisch.’ Minder enthousiast is hij over ‘het satirische en vileine duo dat reputaties graag onderuit haalt [...]. Het zijn stukken die de liefhebber niet anders dan met gemengde gevoelens kan lezen. Ze doen zo moedwillig niet recht aan Vestdijks werk, dat ze nauwelijks serieus zijn te nemen, maar anderzijds klinken er bij hen sterk uitvergroot bezwaren door die wel vaker tegen Vestdijk worden ingebracht.’

In De Volkskrant kan Peter Swanborn ook al niet de verleiding weerstaan om te citeren uit de bijdragen van Bindervoet en Henkes. Voor hem is het ‘Geen heiligverklaring, geen mantel der liefde, maar een satirische poging om vooral de Vestdijkianen een relativerende spiegel voor te houden.’ Ook hij constateert dat de Vestdijkkroniek ‘terug is van weggeweest’ en over de pro- en contra-lezingen van het door TUMULT georganiseerde symposium merkt hij op: ‘Opvallend is hoe welwillend de voorstanders zijn en hoe simpel de tegenstanders dit vaak wat overdreven respect onderuit kunnen halen. [...] De snelheid waarmee deze artikelen op elkaar reageren is een van de voordelen van het publiceren van half geïmproviseerde lezingen; voor de rest hadden de teksten nog wel enige aandacht kunnen gebruiken. Van de schrijvers zelf en gezien de vele drukfouten ook van een eindredacteur.’ Maar genoeg nu over de receptie van dit eerste nummer.

Eén bijdrage in dit nieuwe nummer staat nog in het teken van het feit dat Vestdijk in 1998 honderd jaar geleden werd geboren. In Leeuwarden werd ter gelegenheid daarvan een

[p. 2]

[p. 3]

tentoonstelling Vestdijk en Friesland in het Fries Letterkundig Museum gehouden. Deze tentoonstelling bood zoveel interessant materiaal dat wij de directeur van het FLMD, Tineke J. Steenmeijer-Wielenga gevraagd hebben dit materiaal voor publicatie beschikbaar te stellen. Het resultaat vindt u in deze en in de volgende kroniek.

Van Piet Kralt kregen wij de toezegging voor een aantal artikelen over gedichten van Vestdijk in de kroniek. Het eerste treft u aan dit nummer.

Over de Ina Dammanprijs hopen wij u in het volgende nummer nader te informeren. Tot nu toe zijn er vier inzendingen binnengekomen waaronder een proefschrift. Het reglement vindt u alvast hierbij. Eveneens in het volgende nummer hoopt het bestuur meer opening van zaken te geven over het redactiebeleid op langere termijn. Het bestuur overweegt in ieder geval - maar wil dit nog nader op haalbaarheid onderzoeken - om in de kroniek de schijnwerper te richten op een aantal romans van Vestdijk. Deze romans zullen op een Vestdijkwebsite, waar nog steeds aan gewerkt wordt, ook nader worden belicht. De koperen tuin zal dan de eerste roman zijn uit een ‘toptien’ die wij gekozen hebben uit het romanoeuvre van Vestdijk. Uiteraard blijft zo'n keuze altijd subjectief en dus aanvechtbaar, maar heeft Vestdijk zelf in zijn muziek-essaybundels, met name in Hoe schrijft men over muziek en Het eerste en het laatste niet ook met dit bijltje gehakt? In Het eerste en het laatste ondernam hij zelfs een drieste poging om grondslagen te leggen voor een praktische muziekesthetiek, dit om tot een waardebepaling van muzikale composities te kunnen komen. Maar meer dus over onze plannen in het volgende nummer.

Graag willen wij in dit redactioneel onze drukker Flevodruk complimenteren met het winnen van de prestigieuze prijs ‘European Printer of the Year’. Deze jaarlijkse prijs is ingesteld door Sappi Fine Paper Europe, een van de grootste papierproducenten in de wereld. Een internationale jury beoordeelde ruim 2000 inzendingen uit 21 landen. Van de 36 genomineerde inzendingen won Flevodruk eenmaal brons en eenmaal goud.

Na het verschijnen van het eerste nummer hoorden wij ook nog dat onze vormgever Harald Slaterus de ontwerper is van de tennispostzegel met Richard Krajicek.

U raadt al wat ons nu wel van het hart moet: dat wij in staat zijn u dit blad in deze fraaie uitvoering en vormgeving aan te bieden, danken wij vooral aan Flevodruk en Harald Slaterus!

Het bestuur