Verzameling van gezelschaps-liederen


N^o. 100. Bemoediging. Makkers! roept geen wee en ach, Om de rampen van den dag, Om het leed van weinig stonden, En de smart van ligte wonden, Die geen wanhoop heelen mag. Plukt de dorens uit uw gronden Met een opgeruimden lach, Plukt de dorens uit uw gronden Met een opgeruimden lach. bis.
[pagina 93]
Grieft het nijdig lot een poos, Treft het ons meêdoogenloos, Met het wigt van teisterslagen En het wee van duizend plagen, Vruchten uit Pandora's doos: Laat de rozen dorens dragen, Aan de dorens groeit de roos. Laat de rozen dorens dragen, Aan de dorens groeit de roos. bis. Waarom dàn zoo dwaas gemord? 't leven is, helaas! zoo kort! Lang genoeg voor zielsverdrieten, Maar te vlugtig voor 't genieten, Dikwijls in den bloei verdord; Laat de bron dan niet vervlieten, Die zoo ligt geledigd wordt Laat de bron dan niet vervlieten, Die zoo ligt geledigd wordt. bis. H. Tollens, Cz.