Nieuw klugtig Lied van een Jonge Dogter die een-en-twintig Vryers heeft gehad.
Stemme: Van de Organist.
Ik was een Dogter jong van jaaren,
Door het minne, dom van zinnen:
Ik was een hupse Meid, Zo men zeid:
'k Heb wel een-en-twintig Vryers gehad,
Want ik was de Blom van heel de Stad:
| |
Maar ik ben ze al kwyt, ach wat droefheid
Want ik al trotse Meid, dien tyd.
Den eerste was eenen Beenhouwer,
En de tweede eenen Brouwer,
Nog twee Kuipers, Groote Zuipers,
Zy stonde my niet aan, 'k liet hun gaan,
En den vyfden was een Timmerman,
De zesde Schoenen maken kan:
Maar de zevenste Vend, In stiel wel kend
Fynschilder heel excellent, Pertinent.
Den agtste kon slooten maken,
Zyn vuil Kleed en zwarte Kaken,
Deed my grouwen, Van te trouwen,
Want ik was veel te wit, Voor den Smit
En den negenste was Metzelaar,
Hy en werkte maar een half jaar,
Maar den tiende dan, Was een braaf man,
Die alle Kleeren make kan, hy hiet Jan.
Den elfde ging veel uit jagen,
Den twaalfde kon planke zagen,
Den dertiende, die my minde,
Die leurde met Mostaart, Onvervaart.
Den veertiende die riep vroeg en laat
Versche Mosselen al langs de straat,
Den vyftiende Knaap, Riep aap, aap, aap
Als hy schouwen vegen gaat, Vroeg en laat
Den zestienden had rotte beenen,
Den zeventiende kromme teenen,
Den achtienden, schier na blinden,
Al met een loopend oog, nooit niet droog.
Den negentiende had eenen buld,
| |
En den twintigsten zyn gat vol schuld,
Zoo van keur tot leur, Zonder faveur,
Ik joeg het alles van myn deur met getreur.
Den een-en-twintigste was een Keerel
Fris en geland gelyk een peerel,
Hy kost zingen, dansen, springen,
Hy speelde den Fiool, In de School,
Hy is 't die meest in myn gratie staat:
Maar doen wierd hy op het lest Soldaat,
Hy nam zyn afscheid, En voor altyd,
Nu ben ik al myn Vryers kwyt, wat droefheid.
Kwam 'er nu van de twintig eenen:
Peer of Klaas met kromme teenen,
Neel den Brouwer, den Beenhouwer,
Den Kuiper of den Smit, zwart of wit,
Ik zou trouwen al was 't met den bult,
En al had hy nog zyn gat vol schuld:
Maar hoe dat ik draai, Of dat ik zwaai,
Ik moet in Sint Anna schapprai, dat is fraai.
|
|