| |
Op het Wenschen Van de Menschen.
Voys: Toen ik nog in 't hartje was.
WAerom of soo meenig Mensch,
Wat kan dog het woord van Mensch,
Of men Wenschen wil of niet,
Het geschiet dog, dat geschiet,
Het Wenschen kan niet baten.
Of men Wenscht en of men zwijgt,
Dog geen zin in iemand krygt,
Schoon haer jeugdig Vleisje,
Graeg is naer het Huwelijks zoet,
't Is vergeefs; al wat hy doed;
Het wenschen kan niet baeten.
Schoon men Wenscht al om een prys,
| |
| |
Leg maer in, van rijs tot rijs,
Sie het Contraboek vry na,
Voor de meeste is het schaa,
Het Wenschen kan niet baeten.
Schoon dat meenig frisse Meid,
Wenscht om eens te Trouwen,
En het besten van haer tyd,
Van de zoete Huwelyks Taert,
Wat te krygen om den Haert,
Wat helpt al dat praeten,
Het Wenschen kan niet baten.
Schoon een Ionggetrouwde Vrouw,
Om een kleyntje geven sou,
Schoon sy goed is voor het spel
En genoeg trekt aen de schel;
Laet de Vrouw maer praten,
Het Wenschen kan niet baten.
Schoon myn buurvrouws swarte Kat,
Laest myn draeijers Duyfje:
Dat soo trouw te broeijen zat,
Of hy nou al wenscht of niet,
Dat het nooit mogt syn geschied,
Het Wenschen kan niet baten.
Schoon dat Niesje rondom Net,
Gort smult van een stoter,
Of sy dik word en niet vet,
Sy word geen duijm breed groter,
| |
| |
En daer word regt uit geseid,
Onvergenoegt is dan de Meid,
Laet de buert maer praten,
Het wenschen kan niet baeten.
Schoon een Weeuwtje dag en nagt,
Niet en doet als treuren,
Of een ander Man verwagt,
Schoon sy selfs met veel verdriet:
't Klimmen van haer Kater siet,
Laet de Sloof maer praeten,
Het wenschen kan niet baten.
Schreid een Susje jong en teer,
Nooit krygt sy het Bloempje weer,
Regt bewaerd, 't waer nooit geschied,
Maer 't klaegen helpt dan niet,
Laet de ziel maer praeten,
Het Wenschen kan niet baten.
Schoon dat menig frisse Maegd,
Niet voorsien van schyven,
Met verdriet haer lot beklaegd;
Schoon sy dagelyks al haer schat,
Aen haer lyf draegt door de Stad,
Laet de sloof maer praeten;
Het Wenschen kan niet baten.
Daerom best is vergenoegt?
In dees Baen van 't leven;
Sig maer na den tyd gevoegt,
Of wat het Lot wil geven,
Rykdom, Armoe, Vreugt, Verdriet,
Beter leven weet ik niet,
| |
| |
Het Wenschen kan niet baten.
Vergenoegsaemheid is goed,
Het is een Balsem voor 't gemoed;
Het maekt ons sterck als Paerden;
Water heeft de smaek van Wyn,
Als men maer vergenoegt mag syn,
Laet dan elk maer praeten,
Het Wenschen kan niet baten.
|
|