Vermakelyke Haagsche Tap-toe(1774)–Anoniem Vermakelyke Haagsche tap-toe, De– AuteursrechtvrijWaer in te vinden zyn de aldernieuwste Liederen, die heedendaegs gezongen worden Vorige Volgende [pagina 51] [p. 51] Op de Justitie gedaan binnen Amsteldam, den 6 November 1773. aan 9 Perzoonen; waar van 'er Zeeven met de Dood zyn gestraft. Stem: O Holland schoon, &c. 1. WAt naere Galm klinkt door de Lugt, Wat Schouwspel zien veel oogen? Wat alleraekeligst gerucht Komt door de Stad gevloogen? Dat elk een Doodsche tyding meld! Daer 't kwaed tot loon, door 't Recht geveld Weer straf ontfangt na waerden. Ach waer zulks slegts voor de Aerden! 2. Maer blyft een Iood by 't Dwael-Geloof, Als 't Sterf-Uur is gekoomen, Voor Iesus, en zyn Iongeren doof! Wien moet daer voor niet schroomen? Wanneer hy met verstokten Ziel! Syn Wanbegrip eens staenden hiel? Van slecht gekeert tot slechter Voor Aerdsch- en Hemel-Rechter. 3. Nam dan het kwaed zoo de overhand? Dat zelfs (drie Eige Broederen! Geboortig van Oost-Vriesseland, Eendrachtig van gemoed'ren, Te zaem uit Gossens Nageslacht,) Gewislyk met een Helsche kracht, [pagina 52] [p. 52] Soo boos als onbesonnen! 't Afschuw'lyk kwaed begonnen. 4. Gevolgd door Welter seer perfaem, Die ook in 't kwaed doen leefden, Waer toe hy scheen het best bekwaem? En voor geen straffen beefden! Tot Eindelyk 's Hemels Opper-macht, Hem heeft in 's Rechters Hand gebracht Om straf voor loon te ontfangen! Wat viel die Dood hem bangen? 5. Men sag Cohen, en Meyer mee Ter hulp in 't kwaed sig schikken, Ook dobbrende op die Gruwel-zee! Die ziel en lyf verstrikken! Waer voor hun loon, in 's Rechters Hand, Ten steunzel van ons Nederland, 't Schavot een Dood-bed strekten! Dat schaemte, en zid'ring wekten. 6. Jan Hendrik Nyhaus in deez' Nood! Die sluyt het Tal van zeeven, Wiens Ziel ook ging van Gruw'len groot! Hier in syn Aerdsche Leeven. Tot Steelen deed hy staeg syn best, Tot door Gods schikking, hy op 't lest, 't Toneel der straf betraeden! Tot loon syn's Euveldaeden. 7. Ach! ongelukkig zeeven tal! Waer waert gy voor gebooren? Verscheen gy op dit traenen-dal! Om op 't Schavot te smooren? [pagina 53] [p. 53] Daer gy gewis tot 's Oud'ren Vreugd, Deed sien uw aller-eersten Ieugd! Gekoestert met veel zorgen, Van de een tot de and're Morgen. 8. Helaes! was dat 't gevolg der trouw, Van Vaderen, en Moed'ren? Wat sterv'ling of zulks, denken souw, Dat de Erven hunner goed'ren In plaets van hulp in den ouden Dag! ô! Daer hun heil en troost in lag! Dien naer 't Schavot toe leiden, Sie Doods-Angst aen weers zyden. 9. Wie beeft niet als hy sulks herdenkt, Dat Menschen dus verdwaelen? Daer sy hun Hel-waers sien gewenkt, (Sig nog aen 't kwaed bepaelen.) Syn sulke dan ontbloot van Reen? Is hun gemoed soo hart als steen? Of is 't verstand verduisterd? En van begrip ontluistert. 10. Daer immers alles wat 'er leeft, De Godheid steld voor oogen? Die 't Al uit Niet geschaepen heeft! Ontzachlyk van Vermoogen. Wiens Wysheid, alles hoord, en siet, Wat op 't gansch Waerelds Rond geschied! Hoe kan het moogelyk weesen? Dat daer voor wykt, het vreesen. 11. Ach, dachten sy eens in deez' tyd, Hoe sonder tegenspeeeken! [pagina 54] [p. 54] Hier namaels in de Eeuwigheid, Als 's Waereld As-punt, breeken En 't gantsch Heel-Al weer moet vergaen! Daer de Oordeels-dag voor elk sal staen! Daer de Opper-God der Goden; Dan zegt: ryst op gy Dooden. 12. Ontfang uw Loon, naer Werk verricht, Bedreeven op der Aerden! Hoe Yslyk zwaer is dat gewicht? Ach dat zulks afschrik baerden? En nog die geen, weer riep te rug, Die 't zondig kwaed, zoo dwaes, als stug, Bragt, zonder teegenstellen! Op 't schriklyk Pad der Hellen. Vorige Volgende
Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij
Auteursrechtvrij