| |
Amsteldam verheugd of de Groote Blydtschap binnen deeze Stad; weegens het Gevangen neemen van Neegen Booswigten, dewelke op Zondag ochtent, den 22 Augustus 1773, zyn opgebragt.
Stem: O Holland schoon gy leeft in Vreê.
BErugte Koop-Stad Amsteldam,
Dat uit Moeras te voorschyn kwam,
Beroemd aen alle Stranden.
Geacht de gantschen Waereld door!
Tot zelfs by Persiaen en Moor,
Of waer maer Menschen woonen,
Siet ge Uw met Lof bekroonen.
| |
| |
2. Gy die alomme Handel dryft,
Te Lande, of over Waetren,
Waer door gy 't Gansch Heel-al geryft,
Die uwen Roem uit schaetren;
Wat houden uwe armen niet omvat,
Een overvloed van Geld en Schat?
Als 't Puik-Iuweel der Volken.
3. Van wat Geleerdheid dat men spreekt,
Geen Paerel die uw Kroon ontbreekt,
Of 't schitrend Heil kan binden.
Bestierd door wyze Ovrigheid,
Die met een Burger nut beleid:
Hun doen met ziel en zinnen,
Van 't Algemeen beminnen.
4. Dog by dat Heil, by sulk Geluk,
Komt elk een maer te ontstellen!
Waer van men droeve vrugten plukt,
Die niets dan vrees voorspellen.
Die elk een Burger, in sijn Huis
Doet zidren, voor het minst gedruis,
Welk hy aen Deur en Daeken,
Des Nagts, omtrent hoort naeken.
5. Door dien uit 's afgronds andre Nagt,
Een aental Schelmsche Sielen!
Sig opdoet, met een Helschen kragt,
Wanneer de Zon sijn Wielen
In 't Westen neder sinken doet,
Verchynt des Nagts dien Boosen stoet
Om dus den Baes te speelen,
Met Huisbraek, en met Steelen.
6. Waer van de Luiheid oorsaek is,
| |
| |
Gestreeken met een valsch vernis,
(Of 't Werk hun kon bekooren.)
Maer kwazie, of de slegten tyd,
Hun handen wygerd arrebeid,
Daer 's wat sy ook beginnen
Voor hen geen brood te winnen.
7. Die Dieve-Balssem lykt hun best,
Om de Euveldaen te dekken
Maer Schelmen in ons Win-gewest,
Wat hulp kan ze uw verstrekken?
Hier kan een Nyvre Werkzaem sijn,
En leven buiten schrik en pijn;
Als hy zig wil verkloeken
Om 's Braaven Gunst te zoeken.
8. Maer neen afgrysselyk Gespuis,
Sulks kon uw niet verryken
Gy brak liefst in het Bissers Huis,
Om daer de Weduwe Turnhoud,
Te ontsteelen 't Zilver of het Goud,
Dat door verloop van Iaeren,
De Arrebeid deed vergaeren.
9. Dog vagenbonden dagt gy wel,
Uw dit soo op sou breeken?
Toen elk een Uwer als Rebel
Ter Wreedheids Gruwel teeken!
De Meid, en Knegt, met Koorden bond,
Daer Vrouw en Knegt de vlugt nog vond:
Vol schrik en Doods-gevaeren!
Soo als sy zelfs verklaeren.
10. Wat allerysselykst tafreel,
Brengt ons hun Naem te vooren,
Drie Broeders namen daer in deel?
In Oost-Vriesland gebooren,
| |
| |
Wiens ygen toenaem Gossen is,
Waer van men in Geschiedenis,
(Het sy in welke Boeken,)
Geen voorbeeld weet te zoeken.
11. De Vierde Scholts, een Stads Zoldaet,
Kwakzalver in syn Zalven,
Op Amstels Markten, Sluys, of Straet,
De Lieden voor zesthalven
Of Dubbeltjes, uit hunnen zak,
Te trekken wist voor Doosje of Pak,
Van Hoofd- en Maege-Kruiden
12. De Vyfde Welter hun Captyn,
In Duitschland voort gekomen,
Moest Oppersten dier Benden syn,
Wie sou daer voor niet schroomen;
Dat Eeramt, koomt hem duur te staen!
Daer hy betrapt is op dien vaen,
Van schelm en Dievsche vonden,
Tot straf voor syne zonden.
13. De zesden een Hoogduitschen Iood,
Die ook syn hulpen daer toe bood,
Soo roekloos als vermeeten,
Die uit een Ouden Ioodschen Stam,
Van 't Groot Sielesiën hier kwam,
Om mee te helpen Steelen,
Een Schelm in allen deelen.
14. De zevende die Meyer heet,
Geboortig van Westphaelen,
Was ook met dit Complot gereed,
Om Buit op Buit te haelen,
Waer voor hy eens ontfangen sal,
(Dus raekt de Dievery ten val,)
| |
| |
Het loon van zulke Guiten,
(Om 't Godloos kwaed te stuiten.
15. Den Achsten is Nyhaus in Naem,
Ook mee tot Dievery bekwaem,
In 't kwaed zoo woest als stugge,
Die in het beste van zyn tyd,
Sig had met roof op roof gevleid,
Waer van hy nu versteeken,
Sig 't kwaelyk op ziet breeken.
16. De Negende en laetsten Dief,
Hier te Amsteldam tot zyn gerief,
Meede ook een zaem geswooren
Van deeze en de ongevange Hoop,
Die 's Hemels Almacht in hun loop
In 's Rechters Hand wil geeven,
Of doe voor 't Kwaeddoen beeven.
17. 't Moest Sluiter zyn die door zyn Schuit
Met hun ging accordeeren,
Waer door hy, welk een fier besluit?
Hun oogmerk wist te keeren.
Met zulks te ontdekken aen 't Geregt,
Waer voor hem niemand lof ontzegt,
Maer Eere geeft naer waerden,
Wyl zulks veel onheil spaerden.
18. En toen hy hen bragt voor de Boom:
Sprak hy ik raed uw Vrinden,
Op dat ons niets verklappen koom,
Dat gy uw straks doet vinden,
Van voor, en agter in myn Plegt,
Waer gy gerust verborgen legt,
Want denk uw slegte Kleeden,
Mogt na gedagten smeeden.
| |
| |
19. Sy deeden zulks dan op syn raed,
En preesen 't geen hy zeide
Waer op hy nam syn Haek, te baet,
Voor d'Ouden Stads-Herrebergs Brug
Daer twaelf Dienaers, knap en vlug:
Tot vangen op hun wagten.
20. Waer eerst een Onderschout verscheen:
Die hen gebood te kluistren,
Weg vloogen toen hun listen heen,
Dus siet men eens verduistren,
Het geen soo gruwlyk was bedagt,
En syn naer het Stadhuys gebragt,
Waer sy de straf hun's Werken;
In 't Einde eens sullen merken.
21. Kom danken wy 't bestier van God?
Die 't kwaed dus weer komt loonen!
Ten voorbeeld van het overschot,
Daer hy in 's Regters hand op Aard,
Wat dank? steld Eevenaer en Swaerd,
Om Boosheid mee te Temmen,
En Gruwlen te doen Stemmen.
|
|