Het vermakelyk bagyn-hof

Een Nieuw Heerlyk Mei-Lied.

Vois: Rein Maagdeken met eeren.

DE Mey brengt weer te vooren:

Dat versturven was:

Of van kouw bevrooren:
Bloeme; Kruid en Gras:

[p. 80]

 

De Winter is voorby;

 

Met al zyn guure dagen;

 

De aangename Mey;

 

Die kan ons meer behagen.

 

De Bloemtjes ziet men spruiten;

 

Veelderly van slag;

 

't komt alles uit de kluiten:

 

Weder voor den dag:

 

Het Gras staat in de Wey;

 

Tot voedsel voor de Koeyen;

 

De Boomen in de Mey:

 

Die staan zo schoon te bloeyen.

 

Zo dra den dag komt krieken:

 

Hoort men 't Pluim gediert:

 

De Swaluw met zyn Wieken:

 

't Vink[j]e tiereliert:

 

Het Tortel duifje treurt:

 

De kwartel is aan 't kwekken:

 

De Lyster vrolyk neurt:

 

Den Oyevaar aan 't rekken.

 

Aan Duin zo ziet men springen:

 

Haazen en Konyn:

 

In 't Veld zo hoort men zingen:

 

't Nagtegaaltje klein:

 

't Leeuwerikje zoet:

 

Dat vliegt ook strak na boven:

 

Om daar zyn Schepper goet:

 

Te danken en te loven.

 

't Is lust om te vermeiden:

 

Als den dag komt aan:

 

De Beesjes in de Weiden:

 

Ziet men graazend staan:

 

Het Boertje met zyn Vrouw;

 

Die loopen Barrevoetjes;

 

's Morgens door den dou,

 

Te melken haar Koetjes.

[p. 81]

 

Men ziet ook langs de stroomen,

 

Dat de Hengelaars,

 

Zitten onder de boomen,

 

Met haar korf en laars,

 

Zyn Hengel tuigje ree,

 

Het Aasje aan het hoekje,

 

Om daar te vangen mee,

 

Een Baarsje of een Snoekje.

 

De Beesjes ziet men paaren,

 

Door de Minne-stryd,

 

En zyn vol vreugd voorwaare,

 

In deez' Lente tyd;

 

Want al wat de natuur,

 

Het leven heeft gegeven,

 

Dat zoekt na zyn portuur,

 

Om zo in vreugd te leven.

 

Men ziet de Nimphjes treden,

 

Als Godinnen fier,

 

Zo fraay en net besneden,

 

Tot haar groot pleizier,

 

Yder met een Gelant,

 

Zo treden zy als baazen

 

Op het bedoede Land

 

Gaan zy malkander grazen.

 

Het is 'er al vol vreugden,

 

Waar men keert of draait,

 

De Mey is vol geneugden,

 

Den Boer zyn Haantje kraait,

 

Daarom gy Ionge luy,

 

Als gy u wilt vermeiden,

 

Gaat heen dan al den bruy,

 

Na buiten in de Weiden.

 

Laat ons des Heeren naame,

 

Loven met fatzoen,

 

Voor zyn goedheid bekwaame,

 

In dit Mey zaizoen,

 

De Mey die maekt weer fris,

 

Van al dat men kan noemen,

 

De Mey, de Mey die is,

 

De Moeder van de bloemen.