Het vermakelyk bagyn-hof

Een Vermakelyke Vryagie, tusschen een Heer en een ger[i]effelyke Dogter.

Stem: Myn welbeminde.

WEg met dat werken,
Wel poezel Meisje fier;
Laat ons versterken,
Ons hartje met plyzier!
De koele Franze Wyn,
Die doet ons vrolyk zyn:
Kom wilt dog eenjes drinken,
Een glas vyf ses met myn,
Laat ons eens klinken.

Segt u begeeren,

Ik zal het doen myn Heer:
Wilt commanderen:
Ik voeg myn by u neer,
En zal myn

[p. 46]

 

aan u zy,

 

Om eensjes zoet en bly:

 

Met u Perzoon te wezen,

 

Myn dienst myn Heer,

 

't Sal u gezontheid wezen.

 

U blanke leden,

 

O lieve jonge Meid:

 

U zoete reden:

 

Die maken myn verblyd,

 

U Borsjes blank en rond:

 

En uwer rooder mond,

 

Staag in myn zinnen leggen,

 

Zoo dat ik moet terstont,

 

Tegen u zeggen

 

Wel zoete Meisje,

 

Lekkere honing dief:

 

Kom hier een reisje;

 

En weest tot myn gerief,

 

Ik ben een frisse quant!

 

En gy een schoone dant,

 

Kom laat ons ondertusschen:

 

Op 't zagte Ledikant,

 

Elkander kussen.

 

Iong Heer verheven,

 

Ik zal tot u pleizier:

 

Myn zelven geven,

 

Kom blus u Minne-vier:

 

Ik ben tot u bereid,

 

En zal met al vlyd:

 

U na u staat tracteren:

 

En als een braave Meid,

 

Accommanderen.

 

Kom dan myn Liefje,

 

Kom gaanen wy na bed:

 

Myn honing diefje:

 

Daar is niet dat ons let:

 

Laat ons met goet verstant,

 

dan blussen onzen brand,

 

door een playzierig hakken;

 

Ik weet gy noble quant,

 

Kan het goet bakken.

 

Kom dan jou Guitje,

 

Kom aan ik ben gereed,

 

Myn zoete Truitje:

 

Het is aan u besteed;

 

Ik zal nu na Buiksloot,

 

Gaan vaeren in u schoot,

 

En met myn fluitje speelen;

 

Van Faldera in u bood,

 

Sonder verveelen.

 

Hey dat 's een leven,

 

Wie wouder dood voor zyn:

 

Kom wilt eens geven,

 

De koele France Wyn,

 

Fiool, Hoboo nog Bas;

 

Komt by dees vreugt te pas,

 

Laat ons dan nog eens klinken,

 

En op het goet zucces,

 

Te zamen drinken.